Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

małe Diablątko śpi
zwinięte w kłębuszek
obwinięte ogonkiem
i chra.. chra... chra... chrapie
przewracając się na plecki

 

a gdy wstanie
pójdzie do myszki i zostawi jej
troszkę kapustki, troszkę fasolki szapragowej i chlebek
a myszka zje chlebek

 

i już nic więcej nie trzeba pisać
może poza tym, że drugie Diablątko pod postacią czarnego kota

przyjdzie po myszkę
 

Edytowane przez jan122 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Jedno Diablątko ma postać kota - takie prawo diabłów. Behemot też był pod postacią kota, choć jest słoniem (a według Bułhakowa pięknym młodzieńcem - nie nadążysz za piekielnikami!). serio. drugie (a w zasadzie pierwsze) występuje pod swoją postacią. i jedno karmi myszkę. a drugie po nią przychodzi. taka współpraca, diabły zawsze trzymają się razem w ostatecznym rozrachunku.

 

to prawda, nic nie zmyśliłem, a widziałem wszystko na własne oczy. jedno robi chra.. chra.. chrap. a drugie chru-chrup.

Edytowane przez jan122 (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

@Maja Cyman Diablątko1 nie jest w stanie zawsze zapanować nad Diablątkiem2, za co Diablątko2 bardzo ją kocha (i za to, że D1 ją karmi). I na tym polega właśnie ich współpraca "w ostatecznym rozrachunku" - że co by nie robiły, to ostatecznie muszą sobie pomagać, bo są diabłami.

 

Nie myślałem o tym, ale z tego wynika, że diabeł ukryty pod inną postacią ma więcej mocy i to mi się bardzo podoba.

 

A myszki może są biedne, ale widziałaś kiedyś jaki biedny jest głodny i znudzony kotek? A jaki słodki z myszką w pysku?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @EsKalisia Dobry ! Ale nie limeryk - chyba !!  
    • za darmo jest tylko ciemnica, z której wylęgają się niewłaściwcy, cali w kadrach: para komików: udający, że spalił sobie układ pokarmowy, oraz przyrurowany do niego kumpel, co z dobrego serca robi za żołądek. następnie: zimnokształtny dramat: prąd rzeki porwał najpiękniejszą dziewczynę w miasteczku. dwóch pracowników kostnicy, z godziny na godzinę, robi się coraz bardziej nerwowych. czy uda się odnaleźć ciało, nim stanie się niemożliwe do przytulenia? i – komedia erotyczna. stare pannisko przytachało z targu zegar z kukułką, rozchyliło nogi. sekutnica czeka na "kuku, kuku". w głębi siebie. potem: aktor monologuje. na pośmiewisko. lecą kamienie. jeden odbija się od scenografii, trafia w skroń siedzącego w pierwszym rzędzie niskorosłego burmistrza. dopiero wtedy jest ubaw. o, sekwencja zdjęć zrobionych podczas Ogólnoprzedszkolnego Dnia Walki z Kiłą. biedne obsypane maluszki. brzydzi mnie każdy obraz. mówią wizualnie: "patrz, aż poczujesz się zaszczuwany i lżony". zamiast pieniążka wrzucam serduszko. oczywiście – własne. z gardzielki wypada szpikulec. ledwie zdążam wykłuć sobie oczy – widzę ciebie, kochana. całą w stylu art nouveau. zamieram z zachwytu. i nie odrywam się. wrastam.
    • @Stary_Kredens Dziękuję i odpozdrawiam :)
    • @violetta jak zawsze zwiewnie i tak błogo :)
    • O, widzisz, w tym wierszu to Ty wiesz, czego chcesz. Norwidowskie "Odpowiednie dać rzeczy słowo!" nie jest łatwe, kiedy poeta staje naprzeciw ciągłości i musi po swojemu ją zorganizować na nowo, mając wokabularz za jedyne narzędzie, do tego niewystarczające. Bo tak to jest z poezją. Kroisz rzeczywistość znaczeniami. Sam do tego doszedłeś. Teraz pytanie - jak to zrobić, żeby... ...?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...