Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Marzenia zaczynaja się na zewnątrz, Wędrowcu.., one sa według mnie odpowiedzia naszej duszy na to, co kiedyś dotarło i wniknęło do nas spoza nas... Tak jak do Ciebie mój wiersz :) Zdaję sobie sprawę, że jest nieco "urwany", ale zrobiłam to świadomie oddając czytelnikowi pisanie dalszego ciagu. Ciesze się, że tak na Ciebie podziałał. :) Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, "urwany" to może zbyt ostre słowo.., może raczej "otwarty" - dla i na czytelnika, zapraszający go do indywidualnego rozwinięcia tematu lub... do marzeń. Dziękuję Ci za miłe słowa :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Masz rację, WarszawiAnko, ale wtedy, gdy tytuł jest początkiem wypowiedzi, a tak nie miało być. Dla jasności wprowadze duża literę na poczatku wiersza. Dziekuje, że mi na to zwróciłas uwagę. :) Pozdrawiam

@Marek.zak1 Miło mi, że zajrzałeś i dziękuję Ci za "serduszkowy głos" :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pisząc rozważałam inne, może szlachetniej brzmiące określenia, równiez to, przez Ciebie proponowane, lecz świadomie wybrałam "robię się'" bo w drugim znaczeniu zawiera w sobie aspekt mojego aktywnego udziału w tej przemianie: ja siebie (z wysiłkiem) robię poetką zwiewną, a nie się nią samoczynnie staję.

 

Miłej niedzieli WarszwiAnko :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Powyższy kolega jest właśnie jedną z form agresji na tym forum.  Ponawiam, co napisałem wcześniej.  Dodam jeszcze jedynie, że epilog w Twoim wierszu jest dwuznaczny a środowisko tutaj jest zorientowane religijnie więc nie mam pojęcia, jak zareagują.  Życzę powodzenia. 
    • @Robert Witold Gorzkowski   Napisałeś bardzo intrygujący, zmysłowy wiersz o intensywnym doświadczeniu bliskości i pożądania. Wiersz działa jak impresja - stany, obrazy, doznania w ich intensywności i ulotności, a także jest tu ekstaza maetafizyczna. Bardzo mi się podoba.  
    • MRÓWKI część druga Później się okazało, że zajęły całą polanę po brzegi, a więc szybka ucieczka była raczej niemożliwa. Zatem nie było możliwości, aby wyjść na zewnątrz namiotu bezpiecznie, a mrówek coraz więcej gromadziło się w namiocie.  Przestraszyłem się nie na żarty i nagle przypomniałem sobie wczorajsze zdarzenie. Wędrując przez las i szukając dogodnego miejsca na rozbicie namiotu, ponieważ postanowiłem spędzić tam noc na pobliskiej polanie, poczułem w pewnym momencie ugryzienie podobne do tego jakie doświadczyłem przed chwilą. Zobaczyłem na nodze duża czerwoną mrówkę, a więc to ta mała istota była przyczyną nagłego bólu.  Rozgniewany z powodu zadanego mi bólu i w odruchu adrenaliny rzuciłem kamieniem w mrowisko, których o dziwo było sporo w tym miejscu, znajdujące się nieopodal starego dębu. To był błąd, który doprowadził mnie do obecnej niewesołej sytuacji.  Zamiast strząsnąć  mrówkę z nogi i uciekać z tego miejsca tak szybko jak tylko możliwe to ja na przekór zaistniałej sytuacji rozbiłem namiot niedaleko tegoż mrowiska.  Szczerze mówiąc nie przypuszczałem, że mrówki potrafią się mścić i że jest ich tak wiele. Przypomniało mi się, że czytałem niegdyś o mrówkach żyjących w Australii i Afryce, które wędrują gromadnie i pożerają wszystko co żywe napotykają na swojej drodze. Te mrówki co otaczały mój namiot, na moje szczęście nie należały do tego żarłocznego gatunku, lecz to nie oznacza, że nie były  groźne. Uświadomiłem sobie grozę sytuacji i nie pozostało mi nic innego jak tylko szybka próba ucieczki z polany.   cdn. 
    • @andrew   To piękny wiersz o ulotności chwili i sile wyobraźni. Uchwyciłeś coś, co chyba każdy zna - ten moment, gdy jedno spojrzenie wystarczy, by w ułamku sekundy stworzyć całą historię. Pozdrawiam. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...