Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

w miłości


Rekomendowane odpowiedzi

Gdy mnie ukoi szafir smutku
i melancholii skryje beż,
spłyną zegary powolutku
na drodze ciebie spotkam gdzieś.

A wtedy ujmiesz mnie pod rękę,
nim się spostrzegę ruszysz w dal.
Powspominamy życie piękne
minionych chwil nie będzie żal.

 

Jeszcze z dystansem okiem rzucę

na swe kolejne …dziesiąt plus.

Szepniesz do ucha: zostaw smutek,

bo nowe życie jest tuż, tuż.

 

Wpadniemy w jakiś ciemny tunel.

Czasoprzestrzeni wchłonie wir,

by inny wymiar lekko unieść,

w światłości strzepać ziemski pył.

 

„Dopiero teraz zaczniesz życie”

Tak na odchodne rzucisz mi:

„Poznasz co piękne i co liche,

więc twórz i działaj – w miłości tkwij!!

 

 

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jacku... czepiasz się :) :) :)

 

 

ale rozumiem. dążenie do perfekcji bywa... wciągające ;)

Powodzenia w poszukiwaniach

 

 

 

 

 

 

 

No dobrze, sam tego chciałeś. Są dwa miejsca:

 

4/4

5/4, a chciałoby się żeby było 5/3 jak wszędzie,

ale ja bym się nie czepiał, bo to ostatni wers, więc niektórzy przyjmują, że może się różnić, a ten powyżej, to ósemka, więc średniówka ni jest jeszcze obowiązkowa, chociaż w czytaniu odczuwa się, że rym przeskoczył.

To tyle ode mnie, więcej usterek nie widzę :)

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...