Zgłoś

@iwonaroma Twój wiersz jest minimalistyczny w formie, a maksymalny w przesłaniu. Zestawienie jest brutalne – ta cała cyfrowa nowomowa ("łapka w górę", "daj lajka", "zaskrybuj") brzmi nagle tak... tandetnie. A potem pada to proste - "a ja chcę cię naprawdę bezinteresownie". I nagle widać kontrast. To "wierzysz?" na końcu - świetne! Czy uwierzysz, że tak można w ogóle chcieć? Czy w ogóle jeszcze umiesz uwierzyć w coś bezinteresownego? Super!    

@Marek.zak1 Uroda kobiet ma znaczenie tak jak nazwijmy to ogólną kondycją i kompetencją mężczyzn :)

wiele  bardzo wiele mówimy  ubieramy słowa  w iluzje  robimy makijaż    często są jak chwasty  jak  bukiet ze sztucznych kwiatów    a gdyby gdyby były nagie   pewnie … by zawiodły    więc co z nimi…   6.2025 andrew  Sobota, już weekend   

@Nata_Kruk Napisałaś tekst, który sam w sobie jest "za_cięciem", przerwaniem, ale i zawieszeniem między światami. Ten tytuł z podkreślnikiem to gest – graficznie pokazuje ranę, przerwę w ciągłości, ale też techniczny zapis pliku, jakby życie było dokumentem, który można zatrzymać, zapisać w momencie cięcia. Pięknie splatasz przemijanie z trwaniem. Szczególnie porusza mnie kontrast między "zegarem kosmosu na trajektoriach orbit" a "szelestem opadłych liści" – wielki porządek wszechświata obojętny na ludzką miarę czasu, zapisującą się w "mapach na skórze życia". A zakończenie... To ciche, nieśmiałe "ale" – "w łonie kobiet zakwitają nieśmiało nowe nadzieje" – które mówi, że każde za_cięcie, każda rana, każda śmierć ma swoje dopełnienie w ciągłości życia. Nie triumfalnie, nie głośno – "nieśmiało". To wiersz o cykliczności, o tym, że zatrzaśnięcie powiek to też otwarcie ich gdzie indziej. Piękny!

@Berenika97 tak, w tym temacie krążyłam, pisząc ten wiersz. Dramat samotności... Dziękuję Ci serdecznie za komentarz i pozdrawiam słonecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.