czarny deszcz

[Andrzej_Wojnowski]

czarny deszcz słońca brak

potok zamarzniętej krwi

wokół śmierć szary piach

gnije świat gnijesz ty

 

odwilż która miała przyjść

jednak opóźniła się

uwierzyłeś pora wyjść

ale los powiedział nie

 

trup nadziei szybko zgnił

jak automat pijesz czas

już nie w głowie wolność ci

cmentarz marzeń wokół masz

 

przecież nie tak miało być

zima krótko miała trwać

usłyszałeś wiosny krzyk

lecz to był fałszywy znak

[Maja Cyman]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

masz siłę pisać?

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  mocno napisane  - strach się bać...

                                                                                                                    Pozd.

[Gość Franek K]

Gdy życie cię uwiera

Cóż nadzieję może dać?

Chyba tylko poezja

Nie poddawaj się, trwaj mać

 

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Twój wiersz jest dla mnie obrazem bolesnego uwięzienia -  w "pęcherzu czerni", który stwarza iluzję bycia całym światem... To straszny stan. Jednak dodam, muszę dodać, bo jestem o tym przekonana, - że poza nim nadal jest światło i kolory, że ten "krzyk wiosny" może właśnie to mówił i próbował ten pęcherz przekłuć... A to, że podmiot liryczny go usłyszał jest dla mnie ukrytym w treści sygnałem nadziei. Pozdrawiam serdecznie :)

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Oj tam, oj tam.

Taki prosty przekaz.

 

Dzięki Waldi.

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mam ogromną tylko się hamuję.

 

Dziękuję Maju.

 

Pozdrawiam

 

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trwam, trwam, trwam

i co z tego mam

 

Dzięki Fran.

 

Pozdrawaim

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bardzo ciekawy i ładny komentarz umieściłaś.

Dziękuję.

Niezła inspiracja do kolejnego tekstu.

pozdrawiam.

[Marlett]

Słychać krzyk PL.

PozdrawiaM.

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czasami wart sobie pokrzyczeć.

Trzydzieści parę lat temu lubiłem stać pod wiaduktem kolejowym i wykrzykiwać wszystkie marzenia jak pociąg przejeżdżał.

Czasami krzyczeliśmy we dwoje.

 

Dziękuję i pozdrawiam