Spartańskie Słońce
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 15 843
lubię gdy inni się uśmiechają
gdy smutek im nie dokucza
nie muszą szukać prawdy
bo mają ją w sercu
lubię gdy inni się cieszą
rozumieją tych których
starość dogoniła i boli
ich samotność
lubię gdy inni spacerują
parkowymi alejkami cieszy
ich kwiat i motyl oraz
pary zakochanych
taki już jestem nic nie poradzę
że lubię owe polubienia
bo wiem że one moje
życie upiększają
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 25 odpowiedzi
- 492 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 297 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 489 wyświetleń
-
- 15 odpowiedzi
- 289 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 281 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Leszczym · Opublikowano
Puściła go z torbami jak to one niejednokrotnie miewają w zwyczaju (prawo zwyczajowe ma czasem osobliwy tutaj wydźwięk). Miał szczęście, bo w torbie był notes i był długopis. Miał odwagę niejedno opisać i dobrze. Teraz spotkasz go czasem zawstydzonego prawdą z pogranicza pewnego rodzaju siedmiu boleści. Warszawa – Stegny, 20.06.2025r. PS. Jakby co to jest poetycka proza :)) -
-
-
Przez Leszczym · Opublikowano
@Roma Roma, ja piszę o wszystkim co mi się pod długopis napatoczy. Raz tak innym razem inaczej. Tak już mam. -
Przez Bcmil · Opublikowano
Kiedy ten raz ostatni spojrzał na dół, w urwisko, wiedział, że zaraz wzleci, wiedział, że może już wszystko. A tam na górze burze. Tam niebios strop wysoki nieubłaganie zalały ciężkie od czerni obłoki. Nad nimi szerzy się wiecznie pustka nieprzemierzona - w wątrobie ludzkiego świata rana po boskich szponach. A tam na dole w mozole pisze się życia poemat - malutcy ludzie się gubią w swoich malutkich problemach. Leciał, nie wiedząc gdzie, bo na nic mu były cele - chciał tylko ulotnej chwili, co z tego, że to niewiele? Najkrótszy moment ciepła, i pocałunek słońca. Sekunda miłości bez granic wiecznym ogniem płonąca. Kiedy ten raz ostatni podniósł do góry ręce wiedział, że sięgnął nieba i nic nie trzeba mu więcej. Gdy on - spadająca gwiazda płonął i krzusił się w pyle: pomyślał: pięknie umiera, kto nie bał się żyć przez chwilę.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się