Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Po prostu

Krzysic4 czarno bialym
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Krzysic4 czarno bialym

Krzysic4 czarno bialym

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Nie wymagaj od kogoś
By dla Ciebie się zmienił
Przez kółeczko na palcu
Które w słońcu się mieni

Kochaj chwile ulotne
Wspomnień klaser z nich zbieraj
Warto trzymać te dobre
Gdy samotność doskwiera

Pozwól odejść nie trzymaj
W złotej klatce na biurku
Wolność przecież jest piękna
Gdy pozbędziesz się sznurków

Wspieraj także i potem
Kiedy źródło wysycha
By przypatrzeć się z dumą
Jak na nowo odżywa

Przyjaźń może wyrośnie
Lecz bez złudzeń i dąsów
Warto dobrym człowiekiem
Być dla ludzi po prostu
 

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
12
jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

chyba, że to kilka błyszczących kółeczek, ładnie okładających się na paluszkach, a potem na twarzy

i zwanych pieszczochą, szpadryną lub kastetem. Podejrzewam marne widoki na zmiany ;))
Dobre. Coś ostatnio dopisuje ci Wena - gratulacje :)
Pozdrawiam.
PS
ale nie ma lekko, zgubiłeś "rz" - poszukaj :)
 
1
Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

Po prostu super :)

Nie wszystko, co proste wpisuje się w mój gust,

ale Twój wiersz tak :)

 

Choć pierwsza zwrotka przydała mi na myśl ofiary przemocy domowej,

tak jakoś dziwnie odczułam, jakby to do nich było...

Chociaż wiersz nie o tym traktuje, widać to dalej w treści.

 

 

Za istotę tego wiersza biorę więc poszanowanie cudzej wolności,

a nie samowoli :)

Po prostu :)

 

Chyba się za bardzo ugadałam znowu :)

 

Ściskam,

D.

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Jezus Chrystus

      Przez andrew · Opublikowano

      @Poezja to życie Jest w codzienności . Dostrzec Jego... to jak dostrzeganie piękna świata, życia. Nie każdy potrafi.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • andrew
      Drugi świat

      Przez andrew · Opublikowano

      kiedyś… zostanie garść popiołu to ciało   a dusza  dusza nie będzie  długo samotna tam ...  w krainie szczęśliwości  dostanie ciało  o jakim marzyła na ziemi     przekona się…że to ziemskie  które nie zawsze...  było jednak całkiem całkiem   warto się nim cieszyć  póki jest    3.2025 andrew Sobota. Już weekend  
    • Naram-sin
      Nie zaglądaj sobie do głowy

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      A jednak żeby żyć pełnią życia, potrzeba odwagi, zarówno w stosunku do przeszłości (rachunek sumienia) jak i przyszłości (właśnie należy się wychylać, a nie pozostawać w krzakach). Inaczej, zamiast być w jakimś miejscu drogi (dokądkolwiek) pozostawalibyśmy w martwym  punkcie.
    • Naram-sin
      kolec

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.   Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?  
    • Naram-sin
      Drogowskaz

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Dziś urodzaj na modlitwy. Zazwyczaj unikam oceniania tekstów typowo religijnych pod kątem czysto poetyckim, tak jak nie dyskutuje się o walorach artystycznych modlitw, pieśni, litanii, choć niektóre bywają wybitne także pod względem środków wyrazu. Ale modlitwa ma charakter performatywny, dzieje się w niej coś ważnego między wypowiadającym  ją a adresatem Nie mamy tu  już reprezentacji w postaci podmiotu lirycznego  lecz wkraczamy w obszar, gdzie słowo nie tylko modeluje rzeczywistość, ale jest jej integralną częścią. Doceniam odwagę i szczerość tego wiersza, ale całkowicie w oderwaniu od kryteriów ars poetica, które tutaj są zupełnie nieadekwatne.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...