Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

__________

***

Wyszedł łonem, które poety jest ustami ciętymi
do krwi lepkiej, na świat, którego nie ma
bo być nie może,
bo wyszedł sam z siebie.

W embrionalnym półukłonie ludziom, świata
wstydliwym poświadczeniom, mówi:
dzień dobry i
dobry wieczór powie.

Gryzie uśmiechem kąśliwym, kąsa miłym spojrzeniem.
Drapie uściskiem dłoni, paznokciem wbija się
w skórę z pełnym zachowaniem
form konwenansów i bon tonu.

Rzuca się na ludzi z dobrocią jak, organiczny
organizm, obmyty z pierworodnego grzechu
społeczeństwa i narodu
państwa i cywilizacji.

Zabija uprzejmością, dobroczynny zabójca,
tak pluje ci w twarz!

__________

Z samogwałtu zrodzony

Z samogwałtu zrodzony poeta onanizuje myśli
i spazmatycznie w słowa płodzi
na kartce tej białej przeszłości wyrwanej

Z prochu historii powstały strzepuje słowa
krwawo w cztero – stron świata wiersz układane,
który na wiatr rzucony w popiół obrócą

Z krwi ojczyzny wykarmiony dziękuje wierszem
ku pamięci narodu orła piórem pisanym
co wiecznie głodować będzie

Z miejsca w narodzie czyni pamięci tradycję
walcząc o nieśmiertelności laur
lecz przez społeczeństwo na zapomnienie skazany

Z mieczem poezji kruszy żywym ciała,
by ducha z ograniczeń cielesności uwolnić
a jedynie martwych na świat przywołuje

Z ducha wstępującego w serce przykład bierze
mistycznej śmierci drogę znacząc
do krzyża masowego grobu kultury współczesnej

Z śmierci ostatnim tchnieniem dokonuje żywota
w niepamięci mogile przez robaki zjadany,
ale jako duch powróci robactwo pożreć

__________

Jedno przede mną oblicze; Śmierć

Ta we śnie, co w piecu i kominie mieszka
, co gazem z ust uszu i oczu płynie
do mnie; samotność

A ta w płucach, która siły odbiera i z bólu skręca
, która kłuje krztusi i dusi
mnie; samotność

I ta z miłości, jak łza czysta i ideał nieistniejąca
, jak spełnienie stosunek i pocałunek
nie dla mnie; samotność

Na koniec ta z samotności, ta o jednym przede mną obliczu
, ta tocząca mnie
choroba; samotność


Zasada jest bardzo prosta: jeden nowy temat - jeden wiersz.
Tym razem tylko kosz, przy próbie powtórki takiego zagrania pożegnamy się na czas dłuższy.
MODERATOR


...



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dla mnie posługiwanie się AI w twórczości literackiej jest oznaką braku talentu.Komputer nie zastępuje człowieka tylko go wspiera i wystarczy.AI w poezji to dla mnie jedno wielkie nieporozumienie.
    • @Tomyeon to chyba stan kiedy ryba zmienia kierunek płynięcia
    • mija lato  życie spogląda  zza zasłony marzeń patrzy na motyle  ich krótkie chwile pełne zachwytu  radości kolorów  powoli …   odfruwają z czasem  w nieskończoność  zabierając z sobą sny nie zawsze spełnione    a my … my jeszcze mamy czas  poczujemy ich smak  jeśli …   9.2025 andrew   
    • raju zatoka gdzie jest życie jest opoka
    • "Płacz w ścianach"   Kałuże krwi wszędzie. Cóż to będzie? Może nicość będzie? Czuję beznadziejność, to moje uczucie jedyne jest. Przeszłam Wielki Test.   Dziura w mym sercu, Postrzał w klatkę, Wszystko widziałam.   Weźcie mnie do nieba. Wciąż w ciebie wierzę, Ojcze. Będzie lepiej, wciąż się łudzę.   Słyszę ich płacz w ścianach, Podążają za mną cały czas, W nocy i dzień, jak mój anioł stróż.   Znam cały część ciała, Widziałam wszystko otwarte, Czy bym chciała wiedzieć to znów?   Nie. Nie. Nie.   Wolałabym zapomnieć, Straszna Wielka Tragedia Ludzkości. Najgorszy koszmar mego życia.   Wciąż pamiętam jej wyraz twarzy wypełniony przerażeniem i strachem śmierci. Czy mogę zapomnieć? Chciałabym i marzę, ale nie jestem w stanie. To będzie podążać za mną raz na zawsze.   Choć może wystarczy pewna kula w łeb. Zakończę to jak mnie zakończyło. Przepraszam.   BACH!   Podpisała się:  Pielęgniarka Alicja
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...