a gdyby tak w mroku nie zagubić się...

[Joachim Burbank]

zdrapuję z twarzy szron melancholii
próbuję wyłączyć resztki naiwnego snu
o przyszłości pięknej
gładkiej jak twoje dłonie
 

zamykam się w sobie
bo tylko tam
czuję się jak w domu

igram z ogniem 
jak mieczem tnę zarośla gniewu

co dnia

padam z nóg
wprost w objęcia złego

gdzieś w oddali 
jaskrawe słońce rozświetla mrok
schodzi do mnie 
by podać rękę
pomaga wstać
i ruszyć w nowy dzień

 

 

 

 

 

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  podoba mi się - zamykam się w sobie - ciekawe.

Udany wiersz do mnie  przemówił.

                                                                                                                 Pozd.

[iwonaroma]

odwagi :)

[Joachim Burbank]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo mi miło, dziękuję!

[Joachim Burbank]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki!

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobre, zabieram, bb

[Joachim Burbank]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokąd zabierzesz? :))

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

do pamięci :D

w zasadzie już się wryło. :) bb

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... skoro tak, trzeba ruszyć.!

Czytałam bez ukośników i takiej treści zostawiam punkcik.

Pozdrawiam.

[Joachim Burbank]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za celne sugestie.

Przed publikacją trochę okroiłem, ale widzę, że można skondensować jeszcze bardziej:)
Pozdrowionka!