Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ptaszyno


Rekomendowane odpowiedzi

 

Ptaszyno

 

czekam.

codziennie wypatruję.

 

a gdy przyfruniesz choćby na krótko,

by spojrzeć tak, jak tylko ty potrafisz

na mnie, na nasze gniazdo, to wiedz,

nie odfruniesz

— zatrzymam cię życiem.

 

już nieraz poderwałem się,

gdy opodal — wśród igieł modrzewia,

zatrzepotały skrzydła,

ale to nie ty.

 

stare gałązki wymieniam na nowe,  

pojedynczych piórek nie ruszam.

w nocy szukam twojego cienia,

w dzień naszego ciepła.

 

to zacisze wyzwala melancholię,

zwłaszcza o poranku. modrzew  

skłonił swój wierzchołek ku wschodowi;

może kiedyś przywitamy cię

wraz z jutrzenką,

 

bo ja nieustannie dbam,

żeby wszystko tęskniło.  

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiktorze, poczułam chyba ciarki na plecach...

..."gdy przyfruniesz choćby na krótko(...)nie odfruniesz zatrzymam cię życiem"... :)

potem kolejne wersy, by na koniec...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... i tęskni, to czuć w wersach. Marlett ładnie 'to' spięła słowami.  Wzruszająca treść.

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

O ile tekst (jak w przypadku Twoich zawsze) - jest piękny i wyrazisty - o tyle tęsknota - jako dobro (wręcz narodowe) w mojej przestrzeni zaczyna być emocją ryzykowną. Nie będę delikatna, ba - chyba nie powinnam tego pisać w ogóle. Ale ołtarz dla tęsknoty grzebie życie. To moje prywatne doświadczenie, którym się tu dzielę. Nawet to znalazłam w tekście, robiąc przestawkę liter w wyrazie.Tak wyraźnie to widzę po latach tęsknienia - wiąże to co było ale nic do przodu. Wiersz wyjątkowy, ale przekaż PL że jest jeszcze cała tęcz barw, równie urokliwa. 

Ściskam ciepło. bb

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Beatuś

to, co napisałaś - prawie święta prawda.

Mnie jednak przyświeca inne przesłanie:

 

                               Każdy okruch wyrwany zapomnieniu

                               staje się święty.

                                               

Jean Guitton (1901–1999)

a ten tekst, to element cyklu, aby wyrwać zapomnieniu.

Dziękuję za słówko :)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...