Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dzień ze wspomnienia


Rekomendowane odpowiedzi

Narastały huragany
bijąc u klatki mej duszy,
ludzie nawet okna jak oczy
dłońmi dla wygody, zamknęli.
i o posadzkę rąbnięty
padał drętwy deszcz,
gdy lałaś na mnie smutki.

 

Pani z trzeciego
obojętnie papierosa...
i wszędzie zadymione,
nasze słowa trują nas,
wtedy chciałem bardzo
ale lepiej spalić świat...

 

i niech się patrzą
gapie z naprzeciwka,
tam prawdy nie słychać.
niech mnie parzą,
tak pełna dziś ulica
po ostatnich krzykach.

 

i niech mnie piorun jasny,
jak strzała amora, strzeli,
nikt nie będzie wiedział
w którym miejscu, 
co łączyło, zaczęło dzielić.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...