Okno

[Magdalena Wierebiej]

patrzę przez okno
widzę ludzi
śpieszących gdzieś bez ustanku...
każdy kroczy wybraną przez siebie drogą
czy słuszną podjęli decyzję?
nie wiem....to ich wybór
a ja wciąż stoję przy oknie
wciąż szukam i szukam
szukam siebie
bez rezultatu
pośród nich mnie nie ma
czy kiedyś zobaczę pośród nich siebie?

nagle spostrzegam postać
stoi sama
niezauważona
w podartych ubraniach
smutna...
podchodzi do niej mężczyzna
podaje jej rękę
mówi do niej
dziewczyna wstaje
uśmiecha się
idzie za mężczyzną
pod prąd ludzi

zatrzymują się na rozstaju
są dwie drogi
asfaltowa zaludniona
i polna opustoszała
mężczyzna znika
dziewczyna stoi
rozgląda się
w końcu rusza z miejsca
dokonała wyboru
poszła polną drogą
sama
ale szczęśliwa

podąża polną drogą
podąża do obranego celu
widzę jak znika na horyzoncie
jest pewna swej decyzji
nie ogląda się za siebie
idzie i idzie
patrzy w niebo
spełnia przeznaczenie
rozwija skrzydła
i leci do nieba...
okno stoi puste
czeka na kolejną niepewną...

[Catalina Acosta]

Słabiutko - to delikatnie powiedziane.
"Leci do nieba" - proponuję zejść trochę na ziemię.

"Stoje przy oknie", "patrzę przez okno", "pośród nich mnie nie ma", " zobaczę pośród nich siebie" - te powtórzenia nie mają sensu...
Nic nie ma w sobie ten "wiersz".

Pozrd.

Cat

[Ona_Kot]

bardzo mi przykro ale poza pierwszą zwrotkę nie udało mi się dobrnąć
przy żadnym z trzech czy cztrech podejść
aż dziw, że wystarczyło na tyle cierpliwości

więc;
czytać czytać czytać
.......

pozdrawiam

[Katarzyna Brzezińska]

Piękny tekst :) Codzienne zagonienie, brak czasu, szary tłum jednostajnych ludzi... Ludzi, wśród których każdy musi podejmować ważne decyzje, niekiedy przynoszące ukojenie, niekiedy bardzo bolesne. Dziewczyna wybiera dobrze, jest szczęśliwa, lecz niekoniecznie musi tak być z każdym z nas. Mimo to wiersz tchnie nadzieją na to, że część tych wyborów może być radosna.
Za "oknem" toczy się życie szybkie, pełne indywidualnych uczuć i ważnych wyborów.
Pozdrawiam