Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

ona jest ważna 
jak ważne jest wszystko co do niej należy 
chociażby te włosy 
które wciąż gubi nad ranem w łazience
podnoszę z czcią każdy i chowam do książek

 

 

 

/ku chwale jej i rytmu/

metrum rytmiczne: 

/- -/- 

-/- -/- 

-/- -/- 

-/- -/- 

/- -/- 

-/- -/-

-/- -/-

-/- -/-

Edytowane przez Patryk Robacha (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Przed edycją podobało mi się  bardziej. Skłania do refleksji - bo przecież włos, paznokieć, ząb, krew itd. oddane/zrzucone - nie należy już przecież do osoby? Z drugiej strony hołubimy relikwie …

Ktoś kto kocha, będzie szanować i martwe rzeczy związane z Osobą. Chodzimy przecież na cmentarze, o czymś to świadczy.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję, @iwonaroma 

 

to bezgraniczne uwielbianie wszytkiego, co związane z drugą osobą. Odnajdywanie jej w każdym, choćby najmniejszym, przejawie jej egzystencji. 

 

Twoja interpretacja dobra. 

 

Do mnie przemawia ta edycja wiersza.

 

dziękuję

Opublikowano

Witaj -  podoba mi się ten wierszyk.

Niby mało powiedział ale jak przekonywająco.

Podoba mi się chowanie czegoś na pamiątkę

na inne szare dni.

                                                                                                            Pozd.

 

Opublikowano

Człowiek składa się właśnie z takich drobiazgów. Ta cześć nadaje nam wymiar ludzki. 

Bardzo urocze podejście do gubienia włosów, jak ktoś potrafi i z tego się cieszyć, to myślę, że naprawdę kocha. 

Lubię czytać Twoje wiersze, Patryku, jest w nich coś, co wyraźnie rysuje się jako pewna indywidualna cecha.  Ładnie płyną. 

Pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Roklin, dziękuję. To niezwykle miłe. Zwłaszcza kwestia indywidualnej cechy - to niesamowicie ważne. I że ładnie płyną - cieszy mnie to. Ja uważam, że poezja to przede wszystkim rytm. Walczę o niego. 

 

Pozdrawiam cierpło. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Pi_  Dziękuję za obfity i udany komentarz. 

 

Zostawię ten wiersz w takiej postaci - głównie chodzi o rytm. Podoba mi się ta rytmika, ale Twoje sugestie też są mądre. Natomiast użycie czasu teraźniejszego jest umyślne - podkreśla, że uczucie PL do bohatera lirycznego ma charakter trwały, odgrywa się teraz i cyklicznie powtarza. 

 

Nie chciałbym tu zanadto wchodzić w morfologię i semantykę języka.

 

Bardzo mnie cieszy Twoja obecność na orgu, przy moich wierszach.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97    Jak w rzeczywistym życiu: czasem tym, czego potrzeba, aby "(...).Wszystko poszło świetnie (...), jest <<(...) "Stuprocentowy, najprawdziwszy, autentyczny grzech" (...)>> . Przy założeniu, że przy Osobowym Wszechświecie, mieszczącym w Sobie dobro i zło, grzech jako taki w ogóle istnieje.     Dobrze napisane opowiadanie, które  przeczytałem z zaciekawieniem. Serdeczne pozdrowienia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Roma ten wiersz . nie na niego  prosty klucz polifoniczny z filmu Szpiedzy tacy jak my.  Tu trzeba użyć czytanki chińskich harcerzy;   i wychodzi, że :   podmiot liryczny staje w obliczu chaosu, w którym jego życie i tożsamość zostały nagle zdeformowane lub zdezorganizowane. "dąży do odrodzenia się i uzyskania trwałej formy ('wiersza) To jest reakcja. Skoro człowiek jest "z liter złożony", to musi się na nowo ułożyć. Formą, która nadaje sens i trwałość, jest właśnie wiersz – coś uporządkowanego, sensownego i pięknego, w przeciwieństwie do bezładu liter. Czyli: Z chaosu chce stworzyć sensowną całość. Uproszczona wersja tego zdania: W obliczu życiowego zamętu ("poprzestawiani") podmiot liryczny stara się odrodzić i znaleźć trwały, uporządkowany sens swojej egzystencji.   po ginie z tonikiem nie ma lotnych myśli .
    • @violetta, Ja chyba pierwszy raz widzę trzy zwrotki u Ciebie. Faktycznie, jak Kozucha Kłamczucha (taka bajeczka)  co skarżyła się, że Zazulka jej nic do jedzenia nie dała.  I mówi: - Jak biegłam przez mosteczek chwyciłam jeden listeczek - jak biegłam przez grobelkę chwyciłam wody kropelkę.   A boczki miała mocno wypukłe od jedzenia, kłamczuszka jedna.    A gdzie zdjęcie? Nasturcje są ogniste, ładnie odbijają się w oczach.     
    • dobrze jest słyszeć dobrze jest rozumieć dobrze jest widzieć dobrze   nie zawsze o wszystkim pamiętać              
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zawsze ktoś musi odpaść. Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...