Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Odnalazłem Cię na pustej łące

Gdzie kwitłaś samotnie, samotny kwiat róży

Rzęsy miałaś mokre od łez, powiedziałaś, że

To rosa, która została po wczorajszej burzy

Pragniesz by ktoś Cię zerwał, czujesz się

Samotna, niewidzialna jak wiatr ulotny

Nie mogłem patrzeć na Ciebie, zerwałem Cię

Bo jedynie tylko czas może być samotny

 

Wiatr unosi Twój zapach, on wypełnia mnie

Kocham Cię, mogę dać więcej niż tylko słowo

Twoje kolce wbijają się w serce, Przy Nim

Zanim wzejdzie Słońce, zakwitniesz na nowo

Czerwona jak łza, która zaschła na policzku

Niczym rosa na liściach, nie spadła na ziemię

Za to gwiazdy spadają z Nieba, bo tak samo

Jak ja, one też pragną być blisko Ciebie

 

Dni już nie pochłania tęsknota, gdy jesteś

Tu, już nigdy mego serca nie pochłonie pustka

Smak cichych wód, z dziką namiętnością

Chcę całować Twoje usta, gwiaździsta noc

Wiatr już nie zapłacze, jak moje łzawiące

Serce, tylko jedno słowo, tak zamiast nie

Zostawić wspomnienia w tyle, będziesz przy

Mnie wszędzie, gdziekolwiek tylko pójdę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak, kolor trawy, zależy od pory roku :)

Kwiat róży czerwony? Serce czerwone?

Usta czerwone? aha są całowane, nie widzę...

 

A na czerwono nie jest  ; p

 

Fatamorgana dla Zakochanych :))

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata rodzinna biografia/historia.  Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Pilsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości w okolicach Legnicy, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...