Supraśl

[marekg]

w słodyczy herbacianej
zima dzwoni mrozem
na modlitwę sobotnią
Hospodi pomiłuj

w klasztornych ścianach
ikony czytają wiersze
samotnym by odkryli świat na nowo
zagubionym ku przestrodze

w gromadce poszarzałych łabędzi
idziemy zamarzniętą rzeką
na drugą stronę
na chwilę
ogrzać się młodością

w ciszy ulic kocie łapki
uciekają do nieba
na mlecznej drodze
memłają różowe języczki

[Maria_M]

Jak dla mnie to jest SUPER! Bardzo mi się podoba, szczególnie nawiązanie do prawosławia Hospodi pomiłuj. Oprócz tego jest zima, łabędzie i różowe języczki kotków, wszystko co lubię!

Pozdrawiam i witam na forum:)

Edytowane 30 Stycznia 2019 przez Maria_M (wyświetl historię edycji)

[Marlett]

Ładny obraz  Supraśla.

Urzekła mnie szczególnie pierwsza i druga strofa :)

ale dwie następne również dobre.

Choć jest zima , wiersz jest ujęty ciepłą klamrą .

PozdrawiaM.

[beta_b]

Malowniczy tekst, jak i sam Supraśl, który bardzo lubię. Moje strony ;) Pozdrawiam, bb

[Sylwester_Lasota]

Bez zbędnych fajerwerków, ale urzekający, fajny klimat.

Pozdrawiam ciepło :)

[Nata_Kruk]

Dołączam do pozytywnych postów.

Pozdrawiam.