Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sny Zofrenia


Rekomendowane odpowiedzi

Jakaś bzdura, przed nią hasztag
Niemyślenie weszło w nawyk
Wszystko daje się upłaszczać
A świat nadal jest kulawy

Karolinki oraz Kasie
Można kochać, ale po co
Po co miłość, kiedy ma się
Substytutki i alkohol

Tutaj taka jest praktyka
Trzeba upaść aby powstać
Niezbyt piękny model życia
Za to śliczna filozofia

Jakoś trzeba sobie radzić
(Grunt fundament albo filar)
I ja również mam zasady
Kiedyś będę się ich trzymał

A póki co to nawyki
Jakiś wygłup lub coś w stylu
Być wydojnym pracownikiem
I nadrabiać w gierkach miną


Czasem nawet mi się przyśni
Pewien dobry mój kolega
(W główce kiłka chorych myśli
W rączce zwykle coś ostrego)

W snach tych nieco jest przypruty
Łatwo poznać go po żyłach
Mruczy o kimś pięknojuchy
Parska śmiechem i docina

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mało co piszę ostatnimi czasy (laty?) - jakoś tak końcem roku mnie wzięło żeby coś więcej. W  powyższych bazgrołach dopisałem pierwszą i ostatnią strofę,  reszta powstała z pięć lat temu, jak nie lepiej, i myślę, że na tą pierwszą warto było tyle czekać ;)

 

 

Zabawnie w moich tekstach bywa, ale do śmiechu rzadko kiedy, tak mi się wydaje. Jeśli jest to poezja, to rymsztokowa ;)

 

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Są wątki autobiograficzne w paru miejscach, acz tekst uniwersalny. Można nie kupować (nie sprzedaję się, więc nawet to i lepiej), ale w razie wątpliwości, czy wziąłem imiona na zasadzie, że "rym pasował": z Karolinką się ożeniłem, a Kasia to szwagierka ;) ale nie o to w tekście chodzi, tylko o to, że można sobie podstawić randomowe panie, byle były o różnych charakterach ;)

 

Mam nadzieję, że choć trochę się wytłumaczyłem z użytych wyrażeń ;)

 

Pozdrawiam.

 

PS. W ciemno nie kupuj: lepiej mieć jasność ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Czytając wiersze  staram się nie doszukiwać wątków autobiograficznych, poza tym, bazujemy tylko na słowach

nie znając w ogóle autorów. To chyba główny powód, dla którego wolę pewną uniwersalność treści,

stąd moja mała "wycinka", która nie odbiega od całości, ale padły imiona i nie wiedziałam, co z 'tym' zrobić.

Wplotłeś kobiety z życia, to na pewno wyróżnienie dla nich.
Donie, tu nie chodzi o tłumaczenie, ale z pewnością rozjaśniłeś co nieco.
ps. od dawna już nie kupuję w ciemno, chyba.. ;)

Hej.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Sam wolę pisać teksty uniwersalne niż okolicznościówki - ten, myślę, też taki jest. Rozjaśniłem co nieco dla podania ciekawostki, nie żeby uzasadniać jakieś tam swoje racje - wiem że trochę przegadałem, ale jakoś mi ta druga strofa konkretyzuje trzecią, bo pierwsza może być o wszystkim. Napisałem to lata temu, ale nic bym w tym nie zmienił (gdzieś tam bajkohol mi szumiał, ale to nie jest tak wesolutki tekścik, by mógł się pojawić - no i wyróżnienie dla Pań też raczej marne biorąc pod uwagę to, co się w tekście dzieje - pl za mądry to nie jest).

 

Jeszcze póki co mam do wstawienia jeden przegadany kawałek i jedną krótszą formę, potem chyba znowu będzie trochę ciszy w eterze.

 

No hej.

 

;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...