Smutno mi, Boże

[Evelina5590]

Smutno mi, Boże,

kiedy ranne wstają zorze,

w łożu leżę mym w pokorze,

gdy się gniewa na mnie morze,

smutno mi, Boże.

 

Smutno mi, Boże,

gdy szyderców patrzą loże

kwiaty więdną na ugorze,

gdy mnie rani ten, kto może,

smutno mi, Boże.

 

Smutno mi, Boże,

gdy nie lepiej jest, lecz gorzej,

gdy w mym sercu zadrę noszę,

nie dostaję, a wciąż proszę,

smutno mi, Boże.

 

Smutno mi, Boże,

gdy ma dusza pełna schorzeń,

żaden lek jej nie pomoże,

kiedy pęka wiary sworzeń,

smutno mi, Boże.

 

Smutno mi, Boże,

kiedy niszczę, a nie tworzę,

gdy ucieka blask w ferworze,

głową w mur biję w uporze,

smutno mi, Boże.

 

Smutno mi, Boże,

kiedy wiem, co stać się może,

gdy pogubię się w mym torze,

w serce moje wejdą noże,

smutno mi, Boże.

 

Smutno mi, Boże,

zamiast szczęścia krzywdę noszę,

oczy me ku Tobie wznoszę

I nie krzyczę już, lecz proszę.

Ach, smutno mi, Boże!

Ach, smutno mi, Boże!

 

 

 

Edytowane 17 Stycznia 2019 przez Evelina5590 (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

Evelino, po pierwsze za dużo rymów częstochowskich.... :)

Pozdrawiam serdecznie :)