Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:) Bardzo się bałam ostrej krytyki, szczególnie, po przeczytaniu niektórych komentarzy. Co do poprawek to wciąż nad nimi myślę, jak na cos wpadnę, to może zmienię. Na razie jednak jest to moje pierwsze w ogóle haiku i trudno mi cokolwiek wymyslić, żeby było lepsze.
Pozdrawiam
StukPuk
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Gwiezdna zadymka" to ~przenośnia.
"Tańczy" to ~antropomorfizm.
"Rozbudzony sen" - coś w tym wyrażeniu jest nie tak,
nawet w googlach występuje tylko 1 raz.

Mimo to, obraz jest czytelny.

W modern haiku brzmiałoby to bardziej spokojnie,
jak na noc przystało ;-)

bezsenna noc
w koronie drzewa
dziesiątki gwiazd

Pozdrawiam,
Grzegorz
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Gwiezdna zadymka" to ~przenośnia.
"Tańczy" to ~antropomorfizm.
"Rozbudzony sen" - coś w tym wyrażeniu jest nie tak,
nawet w googlach występuje tylko 1 raz.

Mimo to, obraz jest czytelny.

W modern haiku brzmiałoby to bardziej spokojnie,
jak na noc przystało ;-)

bezsenna noc
w koronie drzewa
dziesiątki gwiazd

Pozdrawiam,
Grzegorz

Hmmm, będę miała więc problem ze srodkami poetyckimi... Nie zastanawiałam sie nad tym, gdy pisałam haiku, ale przyznaję rację...
Jednakowoż pańska wersja nie odzwierciedla obrazu, jaki widziałam patrząc w okno... a "rozbudzony sen"... sama nie wiem...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie mów, że widziałaś tańczącą gwiezdną zadymkę ;-)

Ja w bezsenną noc widziałem gwiazdy przeświecające przez
konary bezlistnego drzewa. Zorientowałem się, że dotychczas
nie zwracałem na to uwagi, chociaż na pewno wielokrotnie to
już przedtem widziałem.
Napisałem haiku, w którym opisałem to co widziałem. Napisałem
je tak, aby Czytelnik czytając je bez problemu wyczuł nastrój,
zobaczył obraz oraz [u]stwierdził[/u], że też nie zwracał dotychczas na
to uwagi, chociaż na pewno widział to już wielokrotnie.

W układzie: Autor - haiku - Czytelnik
haiku "tylko" sygnalizuje nastrój oraz zawiera opis obrazów
(takimi jakie są)

"Upiększanie" haiku środkami poetyckimi powoduje, że haiku
przestaje [u]działać[/u] jak haiku. Czytelnik nie odbiera obrazów i nie
odczuwa ich tak jak autor (nienapisanego) haiku, tylko chłonie wizję
"poety", który napisał pseudo-haiku. Ponieważ haiku i pseudo-haiku
to krótkie utwory do chłonięcia jest niewiele.

Twój utwór zawiera czytelny obraz i godne uwagi spostrzeżenie,
dlatego go skomentowałem.
Czytanie haiku, które w najmniejszym stopniu nie są haiku może
w niesprzyjających warunkach meteo irytować ;-)

Pozdrawiam,
Grzegorz
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie mów, że widziałaś tańczącą gwiezdną zadymkę ;-)

Ja w bezsenną noc widziałem gwiazdy przeświecające przez
konary bezlistnego drzewa. Zorientowałem się, że dotychczas
nie zwracałem na to uwagi, chociaż na pewno wielokrotnie to
już przedtem widziałem.
Napisałem haiku, w którym opisałem to co widziałem. Napisałem
je tak, aby Czytelnik czytając je bez problemu wyczuł nastrój,
zobaczył obraz oraz [u]stwierdził[/u], że też nie zwracał dotychczas na
to uwagi, chociaż na pewno widział to już wielokrotnie.

W układzie: Autor - haiku - Czytelnik
haiku "tylko" sygnalizuje nastrój oraz zawiera opis obrazów
(takimi jakie są)

"Upiększanie" haiku środkami poetyckimi powoduje, że haiku
przestaje [u]działać[/u] jak haiku. Czytelnik nie odbiera obrazów i nie
odczuwa ich tak jak autor (nienapisanego) haiku, tylko chłonie wizję
"poety", który napisał pseudo-haiku. Ponieważ haiku i pseudo-haiku
to krótkie utwory do chłonięcia jest niewiele.

Twój utwór zawiera czytelny obraz i godne uwagi spostrzeżenie,
dlatego go skomentowałem.
Czytanie haiku, które w najmniejszym stopniu nie są haiku może
w niesprzyjających warunkach meteo irytować ;-)

Pozdrawiam,
Grzegorz


No tak... :P Nie zadymka tańczyła... tylko rozbudzony sen... Jak sie człowiek przebudzi to miga mu jeszcze sen pod powiekami... Ale to znów nie zgadza sie z zasadami haiku, ponieważ to kolejna przenośnia, ten tańczący sen
chyba że tak

w śnieżnej zadymce
miga pośród gałęzi
rozbudzony sen

zmieniłam gwiezdną na śnieżną, ponieważ gwiazdy mogą być również śnieżynkami...
ale nie wiem, czy cokolwiek tym naprawialm
pozdrawiam
StukPuk

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...