Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Motylem jesteś

evicca
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

evicca

evicca

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)
Fruwasz mój motylku
z kwiatuszka na kwiatek,
dzisiaj kochasz różę,
jutro będzie bratek..
 
A mi bardzo przykro,
gdy cię obserwuję,
bo ty nawet nie wiesz 
co do ciebie czuję.
 
Kocham cię gorąco, 
ja, zwykła pokrzywa,
ale gdy zakwitam
całkiem ładna bywam.
 
Ty mnie nie dostrzegasz 
i nic o mnie nie wiesz,
tylko piękne kwiaty 
wybierasz dla siebie.
 
Siadasz wciąż na nowym 
kwiatowym badylku,
nie znasz,  co to wierność 
ty barwny motylku.
 
Może to i lepiej, 
że nie jestem twoja,
bo by ciężka z tobą
była dola moja.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez evicca (wyświetl historię edycji)
5
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Przypomniały mi się filmy dla dzieci Maja i Gucio, chociaż wiersz ma głębszy wydźwięk :)

Bardzo sympatyczny utwór i zgrabnie poprowadzony. Ech ci mężczyźni :))

 

 

evicca

evicca

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dokładnie tak. W taki trochę zawoalowany sposób chciałam napisać o niektórych mężczyznach.  Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za miłe słowa.  

WarszawiAnka

WarszawiAnka

Opublikowano
Opublikowano

Zgadzam się z @Maria_M .:) Zdjęcie śliczne. Zauważyłam, że motyle bardziej zachwycają mnie teraz, niż kiedyś. Napisałam jakiś czas temu krótki wiersz o motylach (ale w innym kontekście). Wkleję na wiosnę. :)

Wydaje mi się jednak, że choć motyle rzeczywiście latają z kwiatka na kwiatek, to nie wybierają tych najładniejszych. :)))

 

Pozdrawiam

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Gdzie to ciastko, które zjadłam

      Przez Migrena · Opublikowano

      @EsKalisia   intrygujący wiersz.   motyw sprzecznych pragnień, rozdwojenia woli, paradoksów ludzkiego chcę i nie chcę to temat bardzo klasyczny. Kilku wielkich filozofów zajmowało się nim.   Kierkegaard  pisał o człowieku jako istocie „syntezy sprzeczności” - między skończonością a nieskończonością, wolnoscią a koniecznością, pragnieniem wiary i niezdolnością do niej.    Hegel traktował sprzeczność jako motor rozwoju świadomości - chcę to teza, nie chcę to antyteza.   wiersz jest metafizyczną listą pragnień, które wzajemnie się wykluczają. to nie chaos, lecz metoda.   paradoksy ujawniają strukturę podmiotu rozdartego między sprzecznymi wartościami.   mnie się podoba rozumowanie typu - być częściowo w ciąży, ale podczas gdy Twój wiersz zawiera sprzeczności możliwe, to sprzeczność o ciąży jest z punktu widzenia filozofii niedopuszczalna.     fajny wiersz.    
    • Omagamoga
      Przeznaczenie

      Przez Omagamoga · Opublikowano

      ja to bym opisał bardziej z nutą gniewu i chwały. nie godzi się jeździć komuś czołgiem po podwórku .
    • Wiesław J.K.
      Samotność ma kształt człowieka

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Whisper of loves rain Jest zatem ambiwalentnym elementem ludzkiego losu. - tak jak każdy człowiek, chyba...nie znam się na tym, no może trochę :-)))))))
    • Berenika97
      Pytanie o Hioba

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Bardzo dziękuję! Dziękuję za zrozumienie tego zamiaru – że symbole miały być gęste i pojemne, nie dekoracyjne.   @Simon Tracy Dziękuję za takie słowa. Bo znaczy to, że coś w nim zagrało tak, jak powinno. Dziękuję za to, że mi to powiedziałeś. @Alicja_Wysocka Nie przepraszaj bo cudnie się rozgadałaś. Rozgaduj się, bo bardzo lubię Ciebie czytać - zawsze tam mądrze i empatycznie piszesz. Dziękuję za przeczytanie, i za tę mądrą myśl teologiczną, i za zrozumienie. To, że przypomnisz o rozróżnieniu między Bogiem a Szatanem w Księdze Hioba – to ważne. I ta obserwacja o naszych czasach, gdzie przypisujemy Bogu ból, a złu szczęście – pokazuje, że wiersz koresponduje z tamtą historią. Dziękuję za to, że widzisz to tak jasno. @Migrena Dziękuję! "Absentia dei" – to słowo uderzyło jak dzwon. Czytając Twoją analizę, czułam, że widzisz dokładnie to, co leżało pod powierzchnią wiersza: nie żadne przesłanie, lecz medytacja nad milczeniem, nad tym, co zostaje, gdy Bóg wydaje się być jedynie biernym świadkiem. Dziękuję za tak głęboką i trafną analizę. @violettaBardzo dziękuję! Mam taką nadzieję. :)))
    • Alicja_Wysocka
      i basta

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Wędrowiec.1984Wiem, że lubisz poskładane rymem, pozdrawiam :)   @Waldemar_Talar_Talar, @tie-break, @andrew, dziękuję :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...