Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zasiałeś ziarno

Wojciech Bieluń -Targosz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wojciech Bieluń -Targosz

Wojciech Bieluń -Targosz

Opublikowano
Opublikowano

zasiałeś ziarno wiosną
by słuchać rośnięcia trawy
miałeś świadomość
wszystko jest stworzeniem ludzkim

wchodziłeś białymi drzwiami powietrza
w czarną uliczkę świątyni
wiedziałeś
wysłuchanie świata
wymaga cierpliwości
jak malowanie witraży  na szybie
dążyłeś do prawdy
kim byłeś
w znoszonym życiu

wynurzałeś się powoli
z mlecznej zasłony przedświtu

1
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Wojciechu, dwa ostatnie wersy... udam, że ich nie ma, natomiast szepnę, jeśli można, aby po...

"dążyłeś do prawdy" dać spację, a końcówkę zapisałabym.. kim jesteś w znoszonym życiu..

no, chyba, że 'on' już nie żyje, to "byłeś". To znoszone życie, bardzo mi na tak.

Wyżej, to tylko moje sugestie, jak nie pasuje, zostaw jak jest.

Pozdrawiam.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Pan Zięba

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Wcale nie fastrygowany, szyty na miarę, wturlał się we mnie jak szpuleczka po niciach.  Zagrałaś na mojej fantazji po nutkach uśmiechu :)
    • Berenika97
      Myśli na horyzoncie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrewRefleksyjny wiersz. Zakończenie – "nie wszyscy" – zastanawia. Bo rzeczywiście, nie wszyscy ludzie mają się dobrze, a świat... świat po prostu jest. Trwa.  
    • Berenika97
      bliżej siebie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @lena2_ Pięknie napisałaś o autentyczności uczuć. Wiersz ma głębię - ta konkluzja o konieczności pokochania własnego życia jest kluczem do wszystkiego. Lubię Twoją poezję, jest mądra, szczera i niebanalna.
    • Migrena
      Polityk u lekarza

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2 Aniu. Nigdy dobrze nie było, ale tak jak jest teraz....to można powiedzieć,  że lepiej to już było. Cała rzeczywistość wokół nas jakby się skurczyła.  Jakaś powolna implozja. Kolaps grawitacyjny. Niedawno wspominałaś Trójkę. A gdzie teraz są dobre powieści, filmy, muzyka ? Gdzie są nowe myśli filozoficzne ? Nowe antybiotyki ? (Już doszliśmy do ściany). Gdzie dobry chleb ? Eeee, niech to diabli !
    • Berenika97
      Polityk u lekarza

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MigrenaTwój tekst jest jednocześnie krzykiem rozpaczy, czarnym humorem i aktem oskarżenia. To nie jest zwykły wiersz - to nasza rzeczywistość w surrealistycznym wydaniu. Przedmioty nie mogą znieść absurdu - to pierwsze ofiary politycznej inwazji. Obnażasz mechanizmy władzy - "polityk się wdziera .." A sam polityk to potwór bezkarności, arogancji, cynizmu i chciwości - wykarmiony przez naiwne społeczeństwo.  Świetna scena - eksplodujący ciśniomierz, którego skala kończy się na EGO. Twój wiersz wywołuje śmiech przez łzy. Absurd bawi, ale przychodzi refleksja - jak blisko jest rzeczywistość.  Finał jest druzgocący - jak wyrok śmierci wydany na system, nadzieję i na pacjentów czyli nas. Super! Może wysłać go posłom, zwłaszcza tym z komisji zdrowia? :) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...