Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Rekomendowane odpowiedzi

Żal

 

Przykleiła rzęsy z futra norek,

założyła szylkretowy wisiorek,

na palcu zalśnił brylant krwawy.

 

Wypiła łyk etiopskiej kawy,

kurkumą hinduską przyprawiła jagnięcinę.

 

Butami ze skóry węża stopy objęła,

suknię żywymi motylami przybrała.

 

Lśniła i śniła:

 

o pięknie natury.

 

- Tak bym ocalić Ziemię chciała,

ale nic z tego, za dużo wokół mnie złego.

 

 

 @Justyna Adamczewska

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, evicco, robimy. Ta kobieta ma na sobie krzywdę:

norek obdartych ze skóry - z ich futer robi się np. sztuczne rzęsy, ma na szyi szylkret - to skorupa żółwi, ma brylanty, które wykopywane są w kopalniach Afryki, pije kawę z Etiopii, w której to Etiopii ludzie umierają z głodu, 

 

Są Indie, są jagnięta, jest wąż, motyle. 

 

Wiesz, ze modne są suknie, do których przyszywa się żywe motyle? 

 

No ja nie mogę tego znieść, dlatego taki wiersz. 

 

Dziękuję za czytanie i serducho. 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mnie też ciężko, gdy widzę,  jak się ludzkość rozbestwiła i nie szanuje fauny ani flory.  Dlatego swego czasu napisałam wiersz "Dzień zagłady", który zresztą komentowałaś. Chociaż skłaniam się najbardziej ku myśli,  że ludzie się wyniszczą bronią atomową. Pozdrawiam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...