Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zimowy spacer


Rekomendowane odpowiedzi

Nad nami przestrzeń gwiazd
ich wieczny, zimny  blask 
pod nami skrzypi śnieg 
jak brokat iskrzy się
 
Mróz skuł co tylko mógł
i wicher zimny dmie
a nam niestraszny chłód,  
bo miłość żarem jest 
 
Gorące usta twe
oddechy łączą się 
całować ciebie chcę 
i szepnąć
ogrzej mnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez evicca (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@evicca, Fajne, ale czy gwazdy maja przestrzeń? Rczej sa w przestrzeni. 

 

Ale wiersz dość rytmiczny. 

 

Ja trochę pomarudzę z interpunkcją, zupełnie jej brak. Moze postarać się wstawić znaki interpunkcyjne, np w tym przypadku:

 

 

Nad nami przestrzeń gwiazd, 

ich wieczny zimny blask.

Po nami skrzypi śnieg,

jak brokat iskrzy się. 

 

No popatrz, możemy patrzec do góry w niebo - widzimy gwiazdy, a kiedy jesteśmy na ziemi, idziemy sobie po śniegu, on skrzypi. 

Świat jest jednak piękny.  :))) Justyna. 

 

A i tutaj:

 

 

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...