Chrystus Król

[Danuta Brodziak]

Mieszku, Dobrawa Ci  powiedziała to co o Bogu usłyszała.                                     
Wojciech który z Czech przywędrował 
głosił prawdę o Jezusie.                                      

Który człowiekiem był, ludzi nauczał                                              
jak w zgodzie z innymi żyć.
Uzdrawiał ich i o ojcu swoim opowiadał.              

 

Ludzie Ojca nie widzieli                                                               
 tylko głos jego słyszeli.                                                                             

Że z Nieba syna swojego przysyła, 

żeby wierni w niego którzy uwierzyli nie zginęli 

i po śmierci swojej niebo osiągnęli.                                                     

 

Syn Jezus na krzyżu za ludzi umiera 
żeby grzechy popełnione mieli darowane 
On je na swój grzbiet  zabiera i po śmierci 
ich za nimi w Niebie czeka.                                 

 

Mieszko Dobrawy usłuchał plemię Polan ochrzcił i kraj katolicki założył.                            
Przez pokolenia, liczni królowie rządzący krajem się zmieniali,                                              
niektórzy w sędziwych latach umierali.                               

Po licznych latach kraj nasz demokratycznym się stał, 

o królach historia pozostała.               

 

Tylko Jeden Prawdziwy w naszym kraju rządy swe sprawuje.                                             
Na tronie siedzi a po jego prawej stronie Matka utrudzona się znajduje.       

Która przez pokolenia kraj nasz  płaszczem swym ogarniała                                                                
i przed licznymi wrogami przez wieki broniła.                                                                    

 

Przez to  na twarzy swej świętej ślady w wizerunku częstochowskim                                                
od miecza nosi i o modlitwy błagających  ją chrześcijan 

prośby o wstawiennictwo do Syna swojego a Króla naszego wznosi.                 

By w czasach teraźniejszych ludziom  na głowy gromów nie zsyłał.
Żeby pomógł  im na oczy przejrzeć,  by się odrodziła wzajemna  zgoda                                                     
i miłość między nami. I nie niszczył nas różnymi plagami.               

 

Polacy po wojnie pomnik swojemu Królowi wielki postawili, 

z kosmosu jest widoczny i na dowód do innych państw i na otrzeźwienie                             
jest dany.  Z nieba na swych pobratymców Papież swojak patrzy 

im na dalsze pokolenia błogosławi.                      
Łaski u naszego stwórcy dla ludzi wyprasza,    
żeby trudów dnia codziennego nie przysparzał, wojen nie było

i godnie się ludziom na tym świecie żyło.                                                                                  

 

Oni za to wdzięczni Mu przez wieki będą, modlitwy do Boga i Matki odprawiają 

i czekają  kiedy z nieba do nas zejdzie, żeby z nami na nowo zamieszkać i w wierze umacniać .

Edytowane 6 Listopada 2018 przez Danuta Brodziak (wyświetl historię edycji)