jak długo

[Wojciech Bieluń -Targosz]

jak długo
można trwać w relacjach
nierozwiązanych problemów
w hipnozie pierścienia
żeby nie widzieć oczu
zapatrzonych w nic

być w cieniu szansy
wlokącej się tym samym szlakiem
nie mającej nic do zaproponowania
prócz zmiany dekoracji
wystroju duszy
bezsilnej wątłej pajęczyny powiązań
niezrozumiałych pozorów
które zbierasz do kupy
by zszyć ściegiem
boleśniejszym od cholery

Edytowane 1 Listopada 2018 przez Wojciech Bieluń -Targosz (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj Wojciechu - no właśnie jak długo...bolące pytanie.

Bardzo czytelny wiersz -  lubię takie emocje.

                                                                                                                                 Trzymaj się.

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za opinię. Pozdrawiam

[iwonaroma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To mocno przemawia. Ogólnie dotykający wiersz. Pozbyłaby się jednego "nic" bo dwa to może nadto ;) 

Pozdrowienia

[Wojciech Bieluń -Targosz]

przychodzi czas na oglądanie się za siebie. Widzenie rzeczy, które nie były w naszym zasięgu. Pozdrawiam

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za głos Czarku. Pozdrawiam