***

[Martin-Art]

a ja mam swój swój "Paryż"

i sen nocy letniej

 

zapach

wczorajszego wieczoru

i wspinaczki do Ciebie pełne tajemnic

 

próbowaliśmy

rozebrać siebie bez słów

 

jak najlepszą powieść

 

bo przecież nasze serca

uwiodła

 

złota polska jesień

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 19 Października 2018 przez Martin-Art (wyświetl historię edycji)

[Maria_M]

Szkoda, że nie ma tytułu, lubię ładne nazywanie wierszy, To jak imię dla dziecka. Wiersz bardzo przypadł mi do gustu. A jak byś napisał

próbowaliśmy

siebie bez słów

??

[Martin-Art]

MaksMara- też coś w tym jest jak misterium verbum :) Dziękuje :)

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie znam łaciny.

[Martin-Art]

inaczej "tajemnica słowa" :)

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za wyjaśnienie:) Odnośnie tajemnicy słowa, jest ona dobra tylko w poezji, w źyciu niekoniecznie, to nie średniowiecze, kaźdy ma dostęp do wiedzy/ informacji, a poza tym, tajemnice są przykrywką niewygodnej prawdy i prowadzą do zakłamania. 

W poezji tak i owszem.

[Martin-Art]

No, to się zgadzamy :)

[Maria_M]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ok :)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  mi też się podoba  te rozbieranie.

                                                                                                            Pozd.