Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tyle marzeń cieni snów nadziei


Rekomendowane odpowiedzi

ile ludzi tyle marzeń

cieni snów nadziei

ile grobów tyle żalu

smutnych twarzy

 

ile drzewo ma liści

tyle próśb o lepsze

ile tęcz motyli

tyle miłych chwil 

 

ile posiano kłamstw

tyle  będzie grzechu

ile na niebie gwiazd

tyle problemów

 

ile łez było w życiu

tego nikt nie policzy

ile miłości w nas

tylko ona wie

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dla mnie przepiękny... wnikliwą treścią i lekkością stylu. Przeczytałam "jednym tchem" chłonąc wszystko duszą. Stwarzasz i przedstawiasz według mnie w tym wierszu "uzdrawiającą" równowagę pomiędzy przeciwstawnymi zjawiskami ludzkiego życia, do tego stopnia, że wydają się sobie nawzajem potrzebne, - żeby nasze życie jako takie mogło zaistnieć i trwać. Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Niby takie" ile- tyle"  ale zajęło mnie na dłużej.

 

Nie czuję się uprawniony do pouczania, ale ja bym się trzymał schematu  " ile-tyle "   do końca np.:

 

ile ludzkich marzeń

tyle słów nadziei

ile grobów żalu

tyle twarzy niemych

 

ile spada liści

tyle próśb o lepsze

ile dobrych marzeń

tyle tęcz na wietrze

 

ile kłamstw posiano

tyle będzie grzechu

ile gwiazd poznano

tyle jest problemów

 

ile łez w tym życiu

nikt już nie policzy

ile w nas miłości

ona wie najlepiej

 

Ale wiersz i tak  mi się podoba.

 

                                                                               pozdrawiam

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam Duszku - miło że tak odebrałaś bardzo mnie to cieszy.

Duże dziękuje przesyłam.

                                                                                                                Spokojnego wieczoru życzę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Andrzeju -  dzięki za  tak wnikliwe  czytanie -  a jeżeli chodzi o schemat

mówi się trudno i zostanę przy swoim.

Jeszcze raz dziękuje za obecność.

                                                                                                                    Pozd.

                                                                             

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  miłe to co napisałaś  znaczy że ładny - dziękuje za tak wzniosłe słowo.

                                                                                                             Ciepełka życzę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • zachód słońca infantylny my już z tego wyrośnięci snują wszyscy plany nocy wszyscy mniej lub bardziej śnięci śnięci! śnięci! czyż nie piękny przeddzień śmierci? w swoich własnych rzygowinach szczur się snuje po godzinach ka ba re cik! tango siarczyste nade mną i tango moralne we mnie i kręcą się kola (oszczędnie) z nienajgorszą whisky niechaj krążą niech się świecą jasny fiolet - neonowo neon - jasnofioletowo obaj jasno filisternie wszystko we mnie we mnie! we mnie! we mnie! do mnie! hasło: alarm! tracę głownię! reszta leży na chodniku wypadam dziurą w kieszeni dziura pełna nie jest dziurą fiolet dąży ku zieleni powieki-kotary chcą prosić o bis forma za brudna Witkacy chce dziś złapał mnie w talii słowami ciężkimi imponderabiliami arty-anomaliami takim i owym z podejściem zbyt nowym kieszeń! ręka w bezwładzie zaczęła gdzieś fruwać kieszeń! czego nie znajdziesz tego będziesz szukać kieszeń! kieszeń! udręka dzisiejsza musiała się rozpruć nie dalej niż wczoraj archiprotektorze! na żywo i w kolorze pomóż dźwignąć mi krzyż osobliwie metaforyczny jak prawie wszystkie pozostałe O Loch Lomond! O Loch Lomond! zieleń dąży w ciemny blond idzie twardo w dojrzewanie dojrzewaj mój ty, chmielny kwiatostanie kwiato-stanie stanie stanie! stanie się coś! stanie! stanie! czuje drganie w członkach! stanie! miałeś rację święty janie! przedszum trąb mi dzwoni w uszach płynie naokoło czaszki do jednego, do drugiego potem w trąbke eustachiusza w gardła jamę i do flaszki
    • Raz pomogę, a innym razem zaszkodzę w idealnych proporcjach pół na pół, innymi słowy jeden do jednego. Ta okoliczność zaczyna mnie wręcz bawić. Bawić doskonale. Generalnie rzecz biorąc przegrani nie bardzo nadają się do wygrywania, a wiedzą już lepiej niż doskonale, że wcale nie muszą tego uczynić. Właściwie przecież nie bardzo znają smak zwycięstwa, bo niby skąd mieliby go znać? Wbrew pozorom Widmo Porażki nie różni się aż tak bardzo od Pieśni Zwycięstwa, co zresztą najlepiej wie ten kto widział, a wielu widziało, choć nie każdy ma chęć o tym napisać.   Warszawa – Stegny, 14.11.2024r.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      bywają bardzo potrzebne kluczem do siebie bywają :-)
    • @FaLcorN to dobrze, trzeba sobie radzić, a zawody miłosne bywają bardzo bolesne.
    • Mat IP. Kominek, Ken i MO kpi tam.   Mat - Ład, a ja? Me raje Jarema jadał tam.   O dna w łaty, PO Nikosia i SOK ino pytał, Wando.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...