***

[szubazdolka]

Gdy w październiku

stopni dwadzieścia,

słońce grzeje

po jasnej drodze

bezwietrznie

w końcu

mógłbym iść.

 

Wśród liści ognistych

jak rozlane złoto

tak uparcie

wypatruję cienia

obok.

Edytowane 21 Października 2018 przez szubazdolka (wyświetl historię edycji)

[Krzysic4 czarno bialym]

Jedyny mankament tego wiersza to duże litery na początku wersów, szczególnie, że nie są tak krótkie. Poza tym dobry start :) 

[szubazdolka]

Dzięki wielkie :) Poprawiłem, ale jeszcze pomyślę.

 

Edytowane 16 Października 2018 przez szubazdolka (wyświetl historię edycji)

[Krzysic4 czarno bialym]

Może coś takiego

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na portalu nauczyli mnie, że lepiej nie opisywać, a dać odczuć czytelnikowi stan :) 20 stopni To może byc Arktyka dla zmarzlucha; ) mam nadzieję ze pomogłem. Może Ci wprawniejsi też przyjdą, bo z tymi radami to sie czuje jak jednooki w krainie ślepców :) 

 

Edytowane 16 Października 2018 przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)

[szubazdolka]

Dzięki wielkie, twoja opinia jest bardzo pomocna:) tez mi to zgrzytało, poprawie. Moze tak:

 

Gdy w październiku

jakoś cieplej

nagle

z szerszego nieba

przyświeca słońce,

po jasnej drodze,

bezwietrznie

w końcu

mógłbym iść.

 

Wśród liści ognistych

jak rozlane złoto

szukam tęsknoty

za cieniem

obok.

 

Albo bardziej kombinując:

 

Gdy w październiku

jakoś cieplej

nagle

z szerszego nieba

rozlało się złoto

po jasnej drodze

bezwietrznie

w końcu

mógłbym iść.

 

Liście ogniste

odgarniam stopą.

Szukam tęsknoty

za cieniem

obok.

 

Ja z kolei, ale w odniesieniu do prozy słyszałem, że lepiej opisywać, niż stwierdzac 

Edytowane 17 Października 2018 przez szubazdolka (wyświetl historię edycji)

[Krzysic4 czarno bialym]

W prozie może tak, (choć przyznam szczerze że przydlugie opisy mnie usypiaja np. H. Sienkiewicza :) )ale w wierszach raczej trzeba dać miejsce wyobraźni i tej migielki. Był tu autor którego tomik poezji mam w domu niestety miał zły nawyk kasowania swoich wierszy. Mianowicie opisał katedrę ale nie mówił o tym ze jest duża itp tylko przez kurz i promienie światła. Niestety ciężko mi opisac technikę itp bo nie jestem polonistą. Najważniejsze że przenosił czytelnika do niej i nie musiałeś patrzeć oczami czułeś jej klimat.

Edytowane 16 Października 2018 przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)

[szubazdolka]

Oczywiście, mniej wiecej tak to pojmuje, nie opis sam dla siebie. Chcislbym by w jakiś sposób wzbudzic u czytelnika to poczucie ciepła, słonecznej pogody, spokoju na zewnątrz, a później przez kontrast ten niepokój, dążenie do zburzenia spokoju, poszukiwanie. 

Dzięki za opinie i możliwość podzielenia się swoją:)

[Jemall]

Gdy w październiku

stopni dwadzieścia - warto zostawić, 

słońce grzeje

po jasnej drodze

bezwietrznie

w końcu

mógłbym iść.

 

Wśród liści ognistych

jak rozlane złoto

obok mnie

tęsknoty - raczej nie, jak pisał przedmówca, warto czymś zamglić np.

szukam drugiego

cienia 

 

[szubazdolka]

Gdy w październiku

stopni dwadzieścia,

słońce grzeje

po jasnej drodze

bezwietrznie

w końcu

mógłbym iść.

 

Wśród liści ognistych

jak rozlane złoto

tak uparcie

wypatruję cienia

obok.

 

Bardziej mi chodziło o tęsknotę tęsknotą;) ale pomyśle jeszcze dzięki wielkie

Edytowane 20 Października 2018 przez szubazdolka (wyświetl historię edycji)

[Jemall]

I wyszło dobre wierszydło 

Nie zmieniaj 

 

[Luule]

Ta druga zwrotka mówi najwięcej, a do tego mówi pięknie:) pozdrawiam

[Jemall]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też tak odebrałem. Drugi cień - miał być oprócz twojego. Ale nie zmieniaj

[szubazdolka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

O tęsknotę "za" tęsknotą- zjadlem. Dziękuję wam pięknie. Tak juz zostawie. Pozdrawiam