Jesień już w parku

Jemall · 14 Października 2018

Jesień już w parku, za oknem jesień,
Wrzesień przeminął, pędzi listopad,
Niesie poezję w pełnym zakresie.

Podle się czują smutni kolesie,
Szukają kropli na splin, co dopadł,
Jesień już w lesie, za drzwiami jesień.

Brak już uniesień i mniej przyspieszeń,
Niebo się chmurzy w szarych potokach,
Niesie poezję w każdym zakresie.

Pełna kasztanów staruszki kieszeń,
Więcej sztywności w ruchach i krokach,
Jesień w ogrodzie, za bramą jesień.

Rymów przybywa w starym notesie,
W liście zasobny tańczący kloszard,
Niesie poezję w pewnym zakresie.

Dym cicho płynie, przestrzeń go niesie,
Szaroniebieska otchłań szeroka.
Jesień już przyszła, tuż obok jesień,
Niesie poezję w całym zakresie.

Edytowane 21 Października 2018 przez Jemall
Zmiana Dym cicho czeka, aż w niebo wzniesie Go resztką siły otchłań szeroka - na -Dym cicho płynie, przestrzeń go niesie, Szaroniebieska otchłań szeroka. (wyświetl historię edycji)

15 Października 2018

Fajnie napisane, lecz ja Ci to trochę popsuję (dla równowagi)

...

Przyszła jesień.

No to już samemu wie się

- czas poszperać w swojej kiesie,

bo to w Twoim interesie

by zakupić drzewo w lesie ...

Przyjdzie zima

No a tu opału "ni ma"

- jak tu wtedy można kimać,

gdy nie działa żadna klima?

W taki ziąb trudno wytrzymać ...

...

3msie zatem

Nata_Kruk · 16 Października 2018