Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Płatki róż lecą w dół,
o bruk bezlitośnie roztrzaskując się,
wszędzie huk,
moździerze łodyg walą wciąż przed siebie...

Ta łąka zmienia się,
kos nie widzi świata tak jak chce,
żuk zmarł, teraz inny toczy go.
Łup! Spadł konar na mrowisko,
mrówki uciekają szybko,
już spadł deszcz.

Topią się niewinne stonki,
złoto - czarne pól dewastatorki.
Dostojny kruk zastanawia się
- pomóc? może nie...

Opublikowano

wiersz godny poświęcenia uwagi... jednak nie jedynie ze strony czytelnika... myśle że powinien zostać jeszcze dopracowany ... jednakże świetnie przedstawił pan świat ... lubie takie ujęcia obiektywu pióra ...
J.M.

Opublikowano

podoba mi sie wiersz jednak kilka rzeczy bym zmieniła...
własnie w budowie, bo sam pomysł i dobór środków super...

Płatki róż lecą w dół,
roztrzaskując się bezlitośnie o bruk.
Huk! Moździerze łodyg wciąż walą...

Łąka zmienia się,
kos nie widzi świata tak jak chce,
żuk zmarł, teraz inny go toczy.
Łup! Spadł konar na mrowisko,
mrówki uciekają szybko, ---> może zamiast "szybko - "w pośpiechu" ???
już spadł deszcz. ----> powtórzenie "spadł" - moze ten wers "przed kroplami deszczu"

Topią się złoto - czarne stonki,
pól dewastatorki.
Obojętny kruk
obserwuje walkę z żywiołem. ----> nie umiem napisać końcówki, bo nigdy tego typu wierszy nie pisałam, wiec moze nie sugeruj sie tym...

Tak sobie tylko "gdybam", wiersz mnie zaintrygował... :)
Powodzenia w nanoszeniu poprawek...

Pozdrawiam
lenka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena dziękuję Jacku :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak :) @huzarc na tym, żeby to wybrzmiało, najbardziej mi zależało. Dziękuję :) @MIROSŁAW C. To ja dziękuję, bardzo :) @Waldemar_Talar_Talar bardzo mi miło, dziękuję :) @Berenika97 Bereniko, bardzo, ale to bardzo dziękuję Ci za tak wnikliwy i pełen otwartości i zrozumienia komentarz :) To całe "lubić z tobą" poprzedzone "i dlatego mówię" nawiązuję do piosenki zespołu Akurat. Jakoś wtedy i mi towarzyszyła cały dzień :) Trochę się bałam formy litanijnej tego wiersza, ale skoro całkiem dobrze się czyta, to odetchnęłam z ulgą. Pozdrawiam Was serdecznie :)
    • jest gorzko od śliny co z ust twoich spływa i gorzko i jeszcze   spluń bardziej na finał wyciumkaj do sucha języczek z uwagi i znów kogoś opluj na plecy z oddali   i niech się odwróci i niech się spuszczają (tak tylko dochodzą tak dopaminają)   nawódniaj i winiej im dalej tym lepiej?   niech chociaż przez chwilę półsłodko poklepie
    • @iwonaroma   krótko, celnie i prosto w serce! Cudownie, że ta intuicja nie potrzebuje znawców. Znakomity tekst :)  
    • @viola arvensis Violu. nisko się pochylam - dziękuję :)  
    • "gdy zgiełkiem w nas głuszymy strach - wiedz chociaż, co widzimy w snach.   gdy nużą nas sprzeczności prawd, od uproszczenia umysł zbaw." S. Barańczak   skręcam w nowo wylane ulice we wspaniały Nowy Świat tu gasimy w nowych blokach horyzont wykuty ze ścian sąsiedzi płaszczą nos na szybie i ja zaglądam ludziom w okna świat sam mi się wlewa do mózgu a ja ten kielich chylę do dna idę po planach, skoroszytach jakiś piekielnych urbanistów znają każdy mój krok, tu ławeczka tu parada anarchistów chcą mój uśmiech, chcą mój grymas splunąć w publiczną spluwaczkę płacę podatek od życia i nic nie pragnę, nigdy marznę nie będę nad tym ubolewać szczęście to nic nad brak cierpienia prawdziwą sztuką nowoczesną została dziś sztuka rozproszenia dziękuję Ci Boże, żeś przykładem jak być nam dobrym władcą świata dziś zamiast puenty znów dziękuję dziękuję za Wielkiego Brata!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...