***/ jesteś strażnikiem/

[Wojciech Bieluń -Targosz]

upartych myśli jesteś strażnikiem
opiekunem tanich mitologii
wyznawcą słów czystych i doskonałych

przekraczasz czasem nić wyobraźni
galaktykę
za niedostępnym trójmorzem

błądzisz  po krańcach świata
przegrywając z czarnym aniołem
miejsce przy stole
ostatniej wieczerzy

myślisz
czas zacząć od nowa
wszystko

Edytowane 11 Października 2018 przez Wojciech Bieluń -Targosz (wyświetl historię edycji)

[Maria_M]

jesteś strażnikiem upartych myśli

Tu bym przestawiła, a reszta bardzo udana i wymowna. 

Pozdrawiam :)

Edytowane 11 Października 2018 przez MaksMara (wyświetl historię edycji)

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za głos

[Wojciech Bieluń -Targosz]

masz rację, lepiej brzmi. Dziękuję

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję Czarku za głos

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za głos

[Oxyvia]

Mam wrażenie, że słowa wiersza są adresowane do Chrystusa - to Jemu nie udało się stworzyć religijnej kultury takiej, jaką chciał - wszystko zostało wypaczone i zdeformowane przez "czarnego anioła", czyli przez duchowieństwo. Tak rozumiem ten wiersz i bardzo mi się podoba.

Ludzka rzecz błądzić, ludzka rzecz grzeszyć, ale i ludzka - naprawiać błędy i uczyć się na nich, a kościół tego nie robi.

[Wojciech Bieluń -Targosz]

Twój komentarz robi wrażenie. Nie spodziewałem się takiego zrozumienia tego wiersza, ale masz rację. Pozdrawiam

[Wojciech Bieluń -Targosz]

Dziękuję za głos