Płonące ciernie róży

[Dawid Rzeszutek]

Płonące ciernie róży 

 

Natura dziś urodziła
dziecię z innego wymiaru, 
różę o kolcach płonących, 
co ciepłem uczucie ogrzeją.

 

Jedyna przyszła na świat,
co swą dobrocią chce grzać.
Płonące ciernie rozniecą chwilę, 
serc tańczących tango.

 

Dla zakochanych ciepło róży 
wznosi aurę błogości,
drży w strunach niewidzialnej 
gitary zakochanego grajka. 

 

Róża spłonie w poświęceniu, 
dzieląc się ostatkiem sił 
i wiedząc, że uniosła na ziemi
wysoko, to co tak piękne...

 

- Uczucie, że jest ktoś obok.

 

 

[iwonaroma]

O róży można bez końca... Niektórzy uważają, że są tematy wyeksploatowane, że nie należy ich już poruszać, ale przecież Twój wiersz świadczy, że można - i jest inaczej niż do tej pory. Pozdrawiam :)

[Dawid Rzeszutek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Iwonaroma,

Też myślę, że temat jest wyeksploatowany, jednak symbolika róży mocno wpadła mi w świadomości i pewnie podświadomość i stąd moje o niej wiersze.  Jest to dla mnie święta symbolika i od czasu do czasu napisze o niej..

Dziękuję za czas poświęcony mojemu tworowi wyobraźni, serdecznie pozdrawiam.

[Maria_M]

Dawidzie, wiersz nieprzemyślany, chaotyczny, rytmicznie nieuporządkowany, dużo przebrzmiałych, górnolotnych słów. Nie obraź się na mnie, ale piszę obiektywnie. Tytuł bardzo dobry, ale nad treścią należałoby jeszcze popracować.

Pozdrawiam :)

[Jemall]

Wiwisekcja uczucia, 

niby  działa na zasadzie  wymiany  słów  w  powiedzeniach  -  róża bez ognia  - nie ma dymu bez kolców   - ale  poza pierwszym zaskoczeniem treść na mnie nie działa .