wspomnienie

[deportacja]

Pokora i arogancja 
rodzą się jednocześnie 
bólem oczu i kłuciem w piersi 
nieznacznie 
daje do zrozumienia  
że jestem dobra i czysta 
choć w środku 
lata długie i milczące 
o kłamstwach 
pozbawionych 
szczęścia 
pełnych nienawiści 
do Ciebie i siebie. 

 

Nie proszę o przebaczenie 
tego nie ma w rodzinnym słowniku 
coś co zrodziło się przede mną 
zezwoliło genom tolerancje 

 JA 
 
Najważniejsze to być ciągle 
i do końca nie zawieść 
 

Nie ma powrotu do odwrotu 
naszych młodych skroni 
i nieutrwalonych nawyków
 
Do siebie 
do Ciebie 
Jest nam nieblisko 
 
Nie mowie nie 
Wiem że jeszcze nas stać  

 

Na wszystko.

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podoba mi się, bb

[WarszawiAnka]

Wiersz ciekawy, ale trudny. Mam wrażenie, że trochę wewnętrznie sprzeczny, ale może tak miało być?

 

Od strony językowej nie są dla mnie jasne dwa wersy:

1) "nieznacznie / daje do zrozumienia" - do czego odnosi się "daje"?

2) "zezwoliło genom tolerancje" - chyba powinno być: "zezwoliło genom na tolerancję"?

 

Pozdrawiam 

 

[Jemall]

Polecam peelowi "Szantaż emocjonalny" Susan Forward

[Deonix_]

Podpinam się pod Ankę :)

Do tego jeszcze literówki miejscami - do poprawy ;)

 

Pozdrawiam :)

[deportacja]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.