To poezja

[Gość]

.

To poezja ..

 

.. z niebem rozmawiać

splatać je

z falującą wstęgą własnych barw

 

wiatr

układa ją w słowa

 

które kocham.

 

.

.

Edytowane 7 Sierpnia 2018 przez Gość
usunięcie inwersji (wyświetl historię edycji)

[le_mal]

je splatać ?

co ma oznaczać słowo ''je''' ?

oświeć mnie autorko.

[Gość]

"je",  czyli niebo (rodzaj nijaki) splatać ze wstęgą czytelniku.

[Gość]

Hm.., alternatywą, może dająca większa jasność wypowiedzi byłoby:

 

je wplatać

w falującą wstęgę własnych barw

 

Tak, czy inaczej "rozmowa z niebem" jest dla mnie takim splataniem się z nim, właśnie z nim... Nie znajduję na niego żadnego bardziej konkretnego, czy opisowego określenia, bo niebo jest niebem, czymś nieskończenie tajemniczym, a jednak dla człowieka czasem doświadczalnym.

[Deonix_]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz zostawić to "wplatać", to wypadałoby "ą" na "ę" w tej "wstędze" podmienić :)

Choć dla mnie "splatać" było - przynajmniej brzmieniowo - lepsze. Ale nie mnie o tym decydować.

 

Niezależnie od tego -

przestawiłabym na "wplatać je", bo trochę ta inwersja brzmi (dla mnie) sztucznie.

 

Mimo że nie lubię "poezji o poezji", to w Twoim wydaniu mi się ona podoba,

zaczynam gustować w Twoim lekkim i delikatnym piórze :)

 

Serdecznie :)

Edytowane 7 Sierpnia 2018 przez Deonix_ (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Cieszy mnie to! Bo inaczej chyba nie potrafię pisać. I dziękuję za wskazanie błędu w pisowni oraz uwagę dotyczącą tekstu - jest słuszna i skorzystam z niej :) Serdecznie pozdrawiam :)