Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Obietnica

 

Sufit błyskał gdzieniegdzie 
łysą wylinką przez biel, 
vide śnieg i trotuar. 

 

Rzekłaś w te słowa do mnie:
„musisz z tym zrobić koniec, 
no, dalejże, bądź donżuan. 

 

Ja oddałam ci serce, 
ty dziś dla mnie łazienkę, 
odśwież, rozjaśnij nieco,

 

a gdy sprawisz się dobrze, 
wtedy wieczorem tobie 
dam, co mam najlepszego”. 

 

Już z gazety mam czapkę, 
już się za farbę łapię, 
już chłepcą czystość ściany,

 

wałek śpiewa wesoło, 
pędzel z nim unisono, 
ja w tym — Salvador Dali.

 

Ty, do tego kochana
przecież mi pomagałaś,         
nuciłaś — strzeli z bicza, 

 

a gdy księżyc zaświeci 
w okno schnącej łazienki, 
spełni się obietnica.

 

 

Edytowane przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

To nie tylko czysta łazienka, ale czysta radość życia i bycia mężczyzną. :) Mam podejrzenie, że w tym  tez maczała swoje palce miłość :) Podoba mi się!

Opublikowano

Ha! Wyjątkowo wesoło u Ciebie, musicie widać częściej takie obietnice sobie składać, bo humor się poprawia;P fajnie posklejany wiersz, co chwile rozbawia:) o dziwo bez anegdot do ekhm atrybutu malarza ;) no chyba, że tu... Hehe

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A tak na serio to smutne

z drugiej strony

Gdy wszystkie malowania

I remonty staną

Skończą się amory? 

 

Hehe;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wesoło nam, bo korzystamy z dobrodziejstw niezwykle rzadkiego zjawiska jakim jest urlop od bycia rodzicem. 

Wyjechali na wakacje do babci nasi podopieczni, to jesteśmy niegrzeczni i malujemy w łazience :D

Nie ma czym się smucić, bo remont to tylko pretekst do amorów. Byle zdrowie dopisywało ;) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...