Zgłoś

@Tectosmith Dziękuję Ci bardzo

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Również pozdrawiam:-) @Amber Bardzo mi miło:-) Pozdrawiam cieplutko  

@Nata_Kruk Ciekawy, lekko nierówny wiersz — pierwsza strofa aż prosi się o rym. Dalej wiersz wolny w melancholijnym tonie. Świetna metafora z łańcuchem wspomnień. A puenta z papryczkami i kuchennym powrotem na ziemię bardzo dobra i z humorem.  Pozdrawiam jesiennie. 

@Nata_Kruk Bardzo dobry, płynny wiersz — szczególnie pierwsza strofa ma świetne obrazy i mocny, nostalgiczny ton. Puenta działa, choć ucho podpowiada mi lekką zmianę rytmu: ‘nigdy na wspak’ brzmiałoby dla mnie pełniej i bardziej naturalnie. Bardzo dobry wiersz.  Pozdrawiam ponownie. 

migotanie    wróciliśmy do mieszkań  na trzecich piętrach ja i ona  w złotej aureoli   nie mieliśmy telefonów ale  nie chcieliśmy przerywać rozmowy  ustaliliśmy własny alfabet  oparty na znakach świetlnych    migotaliśmy do siebie ponad  pustką nocy kiedy wokół  gasły wszystkie okna    migotaliśmy aż zbladły gwiazdy  i świt zakrzyczał nasze światło  aż pękła ziemia pomiędzy nami    rozstępem jak pół kontynentu  o brzegu odległym jak młodość    dziewczyno w złotej aureoli dziękuję  że nigdy nie przestałaś migotać              

@Nata_Kruk Piękny, spokojny wiersz o wewnętrznej zmianie — zapisany bardzo szczerze i bez patosu. ‘Innieje dusza’ to świetny neologizm, jeden z tych, które zostają w pamięci. Ostatnie wersy mają dużo cichej siły. Poruszający tekst. Cieszę się, że się pojawił po tylu latach.  Pozdrawiam serdecznie.