Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)


słońce pałuje mnie promieniami

na centralnej ulicy miasta

umieram z uśmiechem na ustach

za kromkę chleba z dżemem

który nie pochodzi z importu

 

mam serce bez konserwantów

w plastikowych okularach

całuję w usta butelkę z piwem

z której o 7.00 piłaś powietrze

razem wchodzimy w chmury dymu

 

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Podoba mi się, tylko zmień trzeci wers, bo psuje cały tekst.

umieram, a na twarzy uśmiech ( uśmiech pojawia się przede wszystkim na ustach, więc masz masło maślane)

ewentualnie proponuję:

dziękując wszem i wobec

za kromkę chleba z masłem

:)))

 

Edytowane przez MaksMara (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Hej, no wygooglowałem, ten uśmiech na ustach i jest to zwrot, który występuje w języku potocznym, nawet w słownikach językowych, ale przemyślę sprawę, dzięki za uwagi :)

 

Miałem zamiar, pisząc ten wiersz, i inne z tej serii, uzyskania efektu mowy codziennej i języka potocznego, takiego trochę spontanicznego gadania, ale przemyślę Twoje sugestie ;)

 

 

 

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Słońce pałuje promieniami

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   

Dobre :)

Nasz dżem, nie z importu, wiadomo, ze lepszy, ale żeby zaraz z tego powodu umierać :)

Pozdr.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To taka spontaniczna akcja anarchistyczna... :)

Opublikowano

Witam ponownie -  widzę że się rozpędziłeś w dobrym kierunku - bardzo dobry wiersz mimo że słońcem parzy.

                                                                                                                                                                                                          Pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za przeczytanie, cieszę że jest ok.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za opinię w sprawie tego uśmiechu i za pozostawienie słowa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @NelaMocny przekaz, dużo emocji i piękny ostatni wers - o sensie bólu. Bardzo mi się podoba Twój wiersz. 
    • @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę. @MigrenaBardzo dziękuję! @Migrena Cisza — Twoja ulubiona, a taka potężna. Nie potrzebuje krzyku, by poruszyć. Wystarczy jedno zdanie, jeden szept między wersami  i nagle w duszy robi się przestrzeń. To w niej dzieją się prawdziwe cuda.
    • @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...