Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Helena


Rekomendowane odpowiedzi

Helena lubi czytać

przy otwartym oknie

Oprócz dialogów z książki o Platonie

słyszy tango Milonga z gramofonu sąsiada

a w zakola zawiłej fabuły o zabijaniu drozda

zawierusza się proste ćwierkanie sikorki ulicznicy

obok głowy rozpalonej esejem o freudowskim Pegazie

pojawia się stukot tramwaju tak pożądanego

przez czekających na linię G

Zaś w samo południe Helena czyta prognozę życiorysu

i czeka aż słońce wkradnie się promykowym wytrychem

pomiędzy góralską halkę i pierś w kolorze

wakacji na Riwierze

I tylko




 

I tylko dymek z papierosa litery zasłania codzienności zapachem...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Osobiście wywaliłbym te dwie Heleny, które niepotrzebnie krzątają się między wersami;

wystarczy tytułowa i wiadomo w kim rzecz.

No, a najbardziej podoba mi się ten tramwaj zwany pożądaniem, co na pewno trafi w ten hipotetyczny przystanek G.

Dobre to TO.

Szacuneczek W.M.

(ja też W.M. tylko bez Gordona:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam.

Generalnie zdjęcie mi się podoba,

piękna Pani też mi się podoba

 

Trochę w innej tonacji barw bym Ją widział,

przecież zaczęło się LATO

 

 

 

Na wszelki wypadek

Pozdrawiam.

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez zamiatacz_ulic (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam.

 

W zasadzie to cytat nie publikacja

ale jeżeli Pan skontaktuje mnie z autorem

to na pewno go spytam.

 

Jeżeli będzie miał zastrzeżenia

to zdjęcia zamienię na słowa.

 

Pozdrawiam.

Edytowane przez zamiatacz_ulic (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Redakcja choćby chciała, nie sprawdzi każdego tematu - najlepiej używać przycisku "zgłoś". Zgodnie z regulaminem forum, użytkownik w momencie publikacji obrazka oświadcza, że ma do niego pełne prawa. W przypadku naruszenia praw autorskich, na życzenie właściciela, możemy skasować taki obrazek "od ręki".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • każde dno ma drugie dno każda choroba jest chora każde lustro odbiciem każdy brat ma brata każda racja racją   ale nie każdy może być szczęśliwym  nie może ziścić swych marzeń bo życie go nauczyło o nie się potykać 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - kościół powinien świecić skromnością - dzięki za czytanie -                                                                                                 Pzdr.serdecznie. @violetta - @Jacek_Suchowicz - @Marek.zak1 - @Łukasz Jasiński wszystkim wam dziękuję za komentarze - 
    • Ona nie wie czy dalej kocha, nie wie co czuję, kiedyś cieszyła, dziś w serce mnie kłuje, nie wiem co z tym zrobić, gdyż nadal ją kocham, chciałbym umrzeć spłonąć odpłynąć gdzieś w otchłań, w pustkę się zmienić, owa w mym sercu teraz gości, nie ma w nim już ani krztyny szczęścia czy radości, chcę umrzeć zniknąć lecz śmierci się boję, co mam robić? - nie wiem  we własnych łzach tonę.
    • @Ajar41 - @Rafael Marius - @helenoir - dzięki - 
    • Rachael * Znalazłam w niepamięci mały okruch czasu, Lecz boję się go dotknąć i dokładnie zbadać.  Zrobiłeś to specjalnie? Powiedz mi od razu… Dlaczego wątpliwości mam odczuwać nadal?   Wiesz dobrze, czemu światłem skrzy się bursztynowym, Bo przecież, tak naprawdę wiemy to oboje. Uciekłam - będą szukać. Co mam teraz zrobić? Powtarzasz, że wspomnienia nie są nawet moje.   Widziałeś je, nieprawdaż? Mów, i nie udawaj, Jak gdybyś miał tajemnic nie zobaczyć nigdy. Czy teraz, gdy przed tobą stoję całkiem naga, Wciąż pragniesz, bez wahania, ścigać mnie, jak inni?   Chcesz milczeć? Więc dlaczego, gdy rozpinam włosy, Odczuwasz, na nadgarstkach, sto tysięcy muśnięć? Przemienię cię za chwilę w najprawdziwszy dotyk, A kiedy będziesz gotów, zmienię siebie również.   I będę, wręcz na przekór, delikatne dłonie, Przeplatać przez rozgrzane opuszkami ciało. Impulsy, tuż pod skórą, iskrzą pobudzone; Nie znałam tego wcześniej. Powiedz, co się stało?   Zaufać mam wspomnieniom? Wybacz, nie potrafię, I coraz bardziej przez to siebie nie rozumiem. Ciekawość tak bezczelnie sny obraca w jawę; “Pocałuj mnie” - do ucha ciągle podszeptuje…   I działa, jakby była nieskończoną siłą, Na którą całe życie, dotąd miałam czekać. Pod skórą, jakże blisko - pozwól - niechaj płyną! Pocałuj mnie, dotykaj. Zrób to proszę, Deckard.   ---   * - replikantka, w której zakochuje się, z wzajemnością, główny bohater filmu Blade Runner, Rick Deckard.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...