Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

zatrzymać wiatr chmury ptaki

oraz cienie łażące za nami

zatrzymać płacz który rani

także fałszywe uśmiechy 

 

zatrzymać czas  i miłości

wołanie chociaż na chwile

by mięć okazje choć trochę

wszystko to poukładać

 

a potem ponownie  móc to

ożywić i poczuć się w tym

kimś ważnym  nie tylko 

przez  moment

 

o tym wszystkim naprawdę

nie na niby   przez całą noc 

ktoś wytrwale śnił 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Bolesławie - niestety ale tak to działa  nie zawsze się udaje.

Miło że czytałeś.

                                                                                                                             Pozd.

Opublikowano

Muszę przyznać, że wizja takiego życia jest ciekawa.. ale rzeczywiście, czy nie byłoby one nudnym? dużo refleksji się kłębi, ale pewnikiem jest na pewno to, ze każdy potrzebuje chwili wytchnienia, by sobie coś ułożyć..miłe dla oka, pozdrawiam:) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  miło gościć kogoś nowego - dziękuje za czytanie  i owe miłe.

                                                                                                                                                Pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - a szkoda że nie da się -  dziękuje za czytanie.

                                                                                                                                                                   Miłego dnia życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Najprościej uwierzyć w reinkarnację, wtedy taki sen  ma szanse się spełnić i życie można przeżyć raz kolejny :)

A tak serio, zamiast zatrzymywać  i układać lepiej wyciągnąć wnioski z tego co było i przeżyć najlepiej jak można to co nam  jeszcze zostało.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Bożenko  -  i tu się z tobą zgadzam  - wnioski jeszcze raz wnioski  aby czasu starczyło...

Miło że czytasz  - dziękuje bardzo.

                                                                                                                                                                             Udanego ozdobionego uśmiechem popołudnia ci życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym  No tak, płatne...:// to już może komplikować działalność.:)
    • @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
    • @violetta To jest instynkt kulinarny wywodzący się z regionu nie do podrobienia. Mama pielęgnuje tradycje.:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...