Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W pewnych środowiskach "rurą" nazywano osobnika strachliwego, miękkiego i gnącego się, jak rura od odkurzacza. Ja właśnie na tej podstawie określiłem Jędrka mianem rura...

Opublikowano

~~~ wężykiem ~~~

.

Poranek w czerwcu i to w niedzielę.

Patrzę - naprzeciw "sunie" pan Felek.

Obok zaś niego kroczy Jędrula.

Jeden drugiego jakby przytulał ...

Podchodzą bliżej - i już wiem, co to

- od obu "jedzie" bimbrem, niecnotą ...

 

Chcieli na piwo pożyczyć kasy

- w niedzielę nie dam. Takie są czasy,

że nie napoisz dziś spragnionego.

Sklepy zamknięte - drogi kolego ...

.

Opublikowano

Szukałem Jędrka po całym mieście

- pukam do chaty, otworzył wreszcie.

Wszedłem i widzę, że jest zmęczony.

Wiem, nie zastanę tu jego żony,

bo wyjechała na wieś z wizytą.

 

Czemu zmęczony? Nawet nie pytam

- bałagan wokół, pościel spocona ...

I co ja widzę? Ze śmiechu skonam.

Na łożu leży lala z sex shopu.

 

Tak więc dotarłem wreszcie do tropu

czemu to Jędrka nie widać w mieście.

 

Byłem zmieszany - lecz mi uwierzcie

że nie wstrząśnięty, jak Bonda drinki.

Na twarzy Jędrka grymaśne minki

świadczyły o tym, że sam się dziwił.

Mnie odór bimbru aż nos wykrzywił ...

 

Pijany Jędrek zakupił lalę,

no i już wiecie, co było dalej ...

.

Opublikowano

Spotkałem dziś Jędrka na pewnym portalu

- na jakim? Nie powiem i nie miejcie żalu.

Nie chcę autorowi nowych fanów tworzyć

- a pisze limeryki, że ... pożal się Boże.

Sami go znajdziecie, przy kapce ochoty.

Jego bowiem teksty ozdabiają ... płoty.

Opublikowano

Spotkałem dziś Jędrka, szedł pod parasolem

- deszcz jednak nie padał, ni słońce prażyło.

Pytam więc zdziwiony - jaki tego powód ...? 

- by nie rozpoznano jego własne ... ryło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano (edytowane)

Słyszałam, gdy śpiewał Jędrula

dla człowieka smutnego

o wybujałym ego.

 

Zapewniał, że w piosence

skocznej, radosnej, może

trochę wyniosłej, ale zarazem

prostej w swym przekazie, zrozumiałej

dla każdego - szanującej człowieka 

przeciętnego, odnaleźć będzie można

serce prawe.

 

Kto wysłuchał Jędruli?

Tego nie wiadomo,

ale pieśni przesłanie

na zawsze pozostanie.     ;))

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Marek.zak1 ;) Również pozdrawiam        @wierszyki ...     @tatato dzięki   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...