Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Gdzież te dobre, dawne czasy                                                                    

karuzela łańcuchowa,

wystarczyło trochę kasy

i atrakcja jest gotowa.

 

Latem do nas przyjeżdżała

i dla starszych ze strzelnicą,

wszak atrakcja to niemała,

każdy dzieciak się zachwycał.

 

Po złotówce skup butelek

i niejedną się sprzedało,

trochę też na karuzelę

od rodziców się dostało.

 

Radość miała więc mieścina,

ja uciechę z kolegami,

każdy w pędzie się wyginał

na siodełkach z łańcuchami.

 

Z wrzaskiem tak jak na huśtawce

wirowałem uśmiechnięty,

jakbym jakimś był latawcem!

Ech - wspaniały świat dziecięcy.

 

Wesolutko na strzelnicy,

celny strzał był premiowany,

można strącić dla pannicy

sztuczny kwiatek malowany.

 

Coś gościowi nie pasuje,

przy strzelnicy chwiejnie stoi,

kiedy strzeli to pudłuje,

chyba mu się w oczach troi.

 

Pewnie dobrze zaprawiony

ledwie flintę w rękach trzyma,

jakże wielce obrażony,

awantura się zaczyna.

 

- Ta wiatrówka zwichrowana!

-Co za złom pan mi tu dajesz!

-Słowo daję proszę pana,

w tarczę strzelam, kwiat dostaję

 

- Daj pan strzelbę, pan pijany!

I właściciel ją zabiera.

- Chcesz? - Z milicją się spotkamy!

-Takich strzelców tu nie trzeba.

 

Gapiów pełno jest wokoło,

kumple wnet go odciągnęli

a robiło się wesoło,

widowisko ładne mieli.

 

Dziś wesołe są miasteczka,

lunaparki atrakcyjne,

mam w pamięci te za dziecka,

tęsknię do nich bo są inne.

 

Wolę tamtą karuzelę,

lat beztroskich, lat dziecięcych,

i wspomnieniem tym się dzielę,

przywiał wiatr nostalgii więcej.

Edytowane przez Bolesław_Pączyński (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zaznaczylem powiedzial jak mi sie czyta tylko tyle mimo tej sredniowki ktora zaznaczyles sam nie wiem i z wrzaskiem nie plynie.

Czytam i do tego momentu mam usmiech na twarzy potem musze sie gimanstykowac nie jestem polonista ale nie brzmi to jakos naturalnie. To tylko moje odczucia nie musisz ich brac do siebie pozdrawiam 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A gdzie się podziała wata cukrowa?

 

Cóż, to se ne wrati, jak i cyrki przemierzające kraj wszerz i wzdłuż. A ostatni cygański tabor widziałem ze dwadzieścia lat temu. Pozdrawiam :)

Opublikowano (edytowane)

A najbardziej mi żal... kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków, cukrowej waty i z piernika chaty, motyli drewnianych, koników bujanych... itd., itp. :)

Pewnie! To były czasy! Nasze dzieciństwo było zupełnie inne niż dzieciństwo naszych dzieci. Teraz nie wypuszcza się dzieciaków na podwórko, a tym bardziej nie biegają same po ulicach na inne podwórka i parki, i na jarmarki z karuzelami - nie do pomyślenia! Tylko z rodzicami wolno chodzić. A rodzice rzadko miewając czas. Dzieci siedzą w domach przy komputerach i oglądają świat przez internet.

Moja córka zawsze mówiła, że zazdrości mi mojego dzieciństwa, bo dużo jej opowiadałam. Mam tyle wspomnień, tyle się działo! A ona biedna nie miała z kim się bawić, nie miała z kim wyjść na plac zabaw. :(

Naprawdę źle się dzieje, skoro dzieci zazdroszczą rodzicom kolorowego życia.

 

Bolku, fajny wiersz, ale muszę się przyczepić. :)

 

atrakcją była nie małą - łącznie: niemałą;

 

i nie jedną się sprzedało - znowu łącznie: niejedną;

 

jakbym jakimś był latawcem

ech - wspaniały świat dziecięcy. - brak przecinka albo kropki, a najlepiej wykrzyknika po "latawcem";

 

Wesoło też na strzelnicy

celny strzał był premiowany - brak przecinka albo dwukropka, bez niego wygląda to tak, jakby każdy strzał był wesoło premiowany; poza tym zmieniłabym miejsca akcentów w pierwszym wersie, żeby wyrównać rytm: Na strzelnicy też wesoło, ew. żeby zachować rym: Jak wesoło na strzelnicy!;

 

Gościowi coś nie pasuje

przy strzelnicy chwiejnie stoi, - kolejny raz brak przecinka między zdaniami składowymi; poza tym zamieniłabym dwa słowa, żeby wyrównać rytm: Coś gościowi nie pasuje;

 

Pewnie dobrze zaprawiony

ledwie flintę w rękach trzyma, - znów brak przecinka między zdaniami składowymi;

 

- Ta wiatrówka zwichrowana

co za złom pan mi tu dajesz,

słowo daje proszę pana

w tarczę strzelam, kwiat dostaje - tu brak wykrzykników po niemal każdym wersie, czyli zdaniu; po trzecim mógłby być dwukropek, a po czwartym znów wykrzyknik;

a w czasownikach w os. 1. na końcu "ę": daję, dostaję;

 

Właściciel mu ją zabiera

- Chcesz? - Z milicją się spotkamy! - brak znaku przestankowego po pierwszym zdaniu;

 

Gapiów pełno jest w około, - łącznie: wokoło;

 

kumple wnet go odciągnęli

a robiło się wesoło

widowisko ładne mieli. - brak przecinków między zdaniami składowymi;

 

w pamięci mam te za dziecka - zmieniłabym miejsca akcentów dla wyrównania rytmu: Mam w pamięci te za dziecka;

 

tęsknię do nich bo są inne. - brak przecinka między zdaniami: tęsknię do nich, bo są inne.

 

Przepraszam, Bolku, ale właśnie z powodu tych niedociągnięć bardzo trudno czyta się wiersz. Pewnie dlatego narzekał na to Marcin. :)

Pozdrawiam serdecznie.

 

Edytowane przez Oxyvia (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bolesławie,

zaznaczyłam gdzie łamie się rytm. W nawiasach propozycje zmian,  tylko propozycje. Przeczytaj proszę i wsłuchaj się w rytm, czy nie będzie lepiej.

Świetny pomysł, tylko troszkę dopracuj i będzie piękniej.

 

Tymczasem pozdrawiam i proszę nie gniewaj się :)

Opublikowano

Witaj -  widzę to wszystko jak na dłoni mimo upływu lat - szkoda że już ich nie ma.

                                                                                                                                                                  Pozd.   

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Oxyvio. Masz rację i nie masz co mnie przepraszać, cieszę się pokazałaś mi te błędy, poprawiłem i też tak jak doradziła mi Alicja i nie dziwię się Marcinowi że łamał mu się rytm, chyba lepiej będzie się czytało.

Z pozdrowieniem:))

Edytowane przez Bolesław_Pączyński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @ireneo Też czytam ….mówię nie o czlowieku a o wierze że coś więcej jest.Siła …energia..moc przemijania i wiara że chociaż wszystko kończy się!Ma sens …chociaż żal odejść” ja nie odchodzę „-:)A tak ogólnie warto być dla siebie milszym…bez wartościowania oczywiście.Z pozdrowieniem od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Annna2 coś w tym jest, bo jak siekierką nie dokończy to ogniem z kanistra sługi do domu swego przygarnie. 
    • @Jacek_Suchowicz nikt się z tobą na ten temat nie kłóci. chyba że ingerencja władz w pogrom kielecki jest wytłumaczeniem polskiej ksenofobii aż do 2025 roku - wtedy aż żal ubekom nie pogratulować.
    • @Robert Witold Gorzkowski Psalm głodomora. Miłość cielesna, wierność tłuszczowa, tragedia grecka zakończona dietą. Brzuch -- kochanek, wróg, relikwia. Śmieszno, straszno, i trochę się chce kebaba.
    • Niektórzy historycy wyrazili przekonanie,(ponoć istnieją dokumenty do dziś nieujawnione) że wybuch pogromu kieleckiego został celowo zainspirowany przez Urząd Bezpieczeństwa, aby odwrócić uwagę opinii zagranicznej od sfałszowania odbywającego się bezpośrednio wcześniej referendum (które odbyło się pięć dni wcześniej, jak i sprawy Katynia na procesie norymberskim. Argumentem przemawiającym za tą hipotezą jest fakt przebywania w Kielcach na przełomie lat 1945 i 1946 Michaiła Aleksandrowicza Diomina, wysokiego rangą oficera NKWD odpowiedzialnego za akcje specjalne, oraz fakt, że tego samego dnia (4 lipca) rozpoczęło się prezentowanie na posiedzeniu Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze, podczas procesu najwyższych rangą zbrodniarzy nazistowskich, dowodów w sprawie zbrodni katyńskiej, niekorzystnych dla ZSRR[. Tak więc rzeczywiście sfałszowane referendum, jak i sprawa katyńska zostały w mediach przyćmione przez informacje o pogromie. Kolejną domniemaną przyczyną inspiracji do prowokacji pogromu kieleckiego miała być również wyborcza walka polityczna z PSL przed wyborami do Sejmu Ustawodawczego w 1947 roku. O pogromach Żydów jako o zorganizowanej akcji UB mającej na celu odwracanie uwagi zachodniej opinii publicznej od manipulacji komunistów napisał w swoich wspomnieniach Stanisław Mikołajczyk[56]. Opublikował on w języku angielskim wspomnieniową książkę „The Rape Of Poland: Pattern Of Soviet Aggression” (pol. Zgwałcenie Polski. Wzór sowieckiej agresji), w której podał dziesiątki przykładów akcji UB mających służyć manipulacji oraz dezinformacji polskiej i zagranicznej opinii publicznej w tym incydenty antysemickie inspirowane, jego zdaniem, przez komunistów.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...