Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Podróż sentymentalna


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                                                                                 Ławka myszą rysowane 2012 r.

 

W sentymentalną podróż jadę dziś,

Rozliczyć czas miniony.

Zakończyć tyle różnych spraw

I Marzeń… niespełnionych.

 

W sentymentalną podróż jadę,

Patrząc na płynu blask,

I śmieję się , że przecież mogę,

Wyruszyć w drogę jeszcze raz.

 

Jest tyle światów,  gdzie nie byłam,

Może tam - jest szczęście me.

Jest tyle ludzi i jeszcze nie raz

Do nich uśmiechnę się.

 

Lecz nim wyruszę w nową drogę,

Utulę znów naręcza róż.

Poszukam dnia gdy prysnął czar.

Poszukam tamtych gwiazd.

2010 r.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Warsztatowo, Bajago nie najlepiej. Para "me-się" to już całkiem nie moja bajka. Myślę, że dla bardziej wymagającego odbiorcy trzecia zwrotka powinna być jednak przeliftingowana. Już łatwiej pochylić się nad przesłaniem. Bo większość z nas, chyba, co jakiś czas rozgląda się gdzie doszedł. I czy to "tu" jest tym "tam", do którego się wybierał. Zakończenie wiersza sugeruje, że peelka jest na tyle młoda i tak pełna optymizmu, że wierzy, że może spróbować jeszcze zawrócić i wybrać inną ścieżkę na rozstajach. Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym    Michale, dzięki Ci wielce za przeczytanie i za uznanie dla poprzednich odcinków "Dzisiaj".     Pozdrawiam serdecznie.      
    • @annzau Wiesz to ideologiczna jest sprawa z tymi komentarzami. Ale jaka? Jaka w istocie? Otóż żeby jak najwięcej nagadać, namieszać, natarabanić, nakomplikować, nabajdurzyć... Ale po co? Po co tak naprawdę? Otóż w głównej mierze, żeby tym gdzieś wyżej napsuć trochę szyków :)) No troszkę jakby nie ułatwić... Mycie, feminizm, te sprawy, rozumiem, ale i w tym nie można przesadzać, bo jak zaczną, a zaczęli już dawno notabene, robi się skutek absolutnie odwrotny, choć przez niektórych zupełnie spodziewany, co dodaję tak z dziennikarskiego obowiązku :))
    • @Leszczym nie jestem osobą, która zna się na aspektach formalnych pisania wierszy, często pisze je pod wpływem nastroju, pomysłu czy też komentarzy na portalu, kiedyś bardziej zależało mi na poszukiwaniu głębi, która w rzeczywistości byla pusta, obecnie wiem o czym jest ten mój potok słów. Każda interpretacja  uczestników portalu/piszących jest inna, czasem jestem zaskoczona jak z pospolitego tekstu można wskrzesić coś więcej. Bynajmniej żaden z tekstów, który sklecilam nie ma związku z pojęciem feminizmu, bądź myślami, które zmierzałyby do destrukcji. Teraz zgubiłam się w wątku tej odpowiedzi,  w każdym razie dziękuj zaangażowanie w komentowanie, pozdrawiam;)
    • Rozbieram się warstwami  Zwykle dzień dobry  Parę słów między nami  Lekkie spojrzenie radosne  Ogrzeje jak słońce na wiosnę  Kurtka już nie potrzebna  Została koszula zwiewna  Gdy na mnie patrzysz,  Ukradkiem  Zrywam z siebie  Koszulę w kratkę ...
    • @annzau Nie wiem, ale z tego co widzę, ta koncepcja swego czasu modna nawet, wręcz prowadzi do odwrotnych skutków, czego notabene oni, a znałem ich przedstawicieli nawet, mieli nawet pełną świadomość i tłumaczyli mi to nawet. Pełna zgoda z tezą wiersza... 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...