Ten utwór został doceniony przez użytkowników. Oxyvia Opublikowano 13 Stycznia 2018 Ten utwór został doceniony przez użytkowników. Zgłoś Opublikowano 13 Stycznia 2018 Mojemu Kotu Szaroburemu Twoje oczy – szaro-cicha woda, co opływa mnie jak ciepłe światło. Twoje ręce – mocne: już nie oddasz. A Twój oddech – najgorętsze lato. Twoje usta – lekki ptak wędrowny, wciąż lecący do cieplejszych wrażeń. Twoje szepty – wiersze niewymowne. Twoja skóra – miękkie, morskie plaże. Twoja twarz tak bardzo już znajoma, jakby była tuż przy mojej zawsze. Czuły uścisk – powrót w progi domu. Nikły uśmiech – pełen wielkich znaczeń. Kocham zmarszczki Twoich chmurnych myśli, srebro włosów, wspólną drogę w nicość. Chcę tę miłość materialną wyśnić z jej najgłębszą, żywą tajemnicą. 10
Pomoc Wiosenna Opublikowano 13 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 13 Stycznia 2018 Piękne. Najbardziej wers o rękach. Taki na zawsze. Pozdrawiam :)
Luule Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Noo, Kotek po takim mleczku przeciągnie się błogo w słońcu tych słów:) akurat w czas, bo dziś jakiś pochmurny był, z pazurkiem. A wiersz piękny, na prawdę, nic dodać nic ująć- jak dla mnie. :))
beta_b Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Tak przyjemnie przeczytać i przyjemnie się robi, jak przy kominku ręce ogrzać zmarzniętemu ? bb
azk Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 (edytowane) Trzeba uczciwie przyznać, że chociaż raz, Miś, nie odwraca kota ogonem. Zamykam oczy, czytam opis (a może odwrotnie) i widzę ten słodki kochany pyszczek, niebieskie oczęta, niewinną minkę. No, kot jak żywy! Za ten wiersz, Miś dostaje dwa serduszka od kota. Edytowane 14 Stycznia 2018 przez kot szarobury (wyświetl historię edycji) 1
Annie Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Pięknie, o dojrzałej miłości. tylko ta Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Trochę mi nie pasuje, ale wiem o co chodzi, ja mam inne zapatrywania na wieczność :) pozdr
Jacek_Suchowicz Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 po takiej litanii - panegiryku wnioskuję że nie masz siły biegać :)))))) Pozdrawiam
Waldemar_Talar_Talar Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Witam - cóż popieram poprzednie wpisy pod wierszem - nic dodać nic ując tylko klaskać. Spokojnego dnia życzę
Bolesław_Pączyński Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Cała gama czułości swą barwą na pewno ukoi serce Kota dogłębnie. Ładny bardzo uczuciowy wiersz. Z pozdrowieniem:))
Luule Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. :D Ach, Kocie, Tyś wcale nie szarobury, tylko rudy pręgowany Garfield:P 1
Anastazja Sokołowska Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zgadzam się z poprzednikami - piękny utwór... Aż się robi na sercu cieplej, już dawno nie czytałam tak prawdziwego i cudownego wiersza. Dziękuję za tak przyjemną lekturę i pozdrawiam 1
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję, Marku. Wszystko tu jest takie na zawsze. :) Ale fajnie, że masz swoje ulubione miejsce w wierszu. Serdeczności.
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję, Luule! Bardzo miło mi to czytać! :) Kot znowu rozrabiał? No cóż, takie są koty - trzeba się do nich przyzwyczaić. ;)
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo miło mi, Beto, że tak działa na Twoją wyobraźnię mój wiersz. Strasznie się cieszę. :)
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Hahahahaha! :))) Dziękuję za dwa serduszka. :) Najcenniejsze jest to, którego nie widać.
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Wiem, Annie, że masz inne zapatrywania. Ale jak by się nie zapatrywać - człowiek to istota ziemska, cielesna; a kiedy ciało umrze, to dalej nie ma już człowieka. Nie wiadomo, co jest i czy coś w ogóle, natomiast wiadomo, że człowieka (na szczęście) już nie ma). A więc też nie ma cielesności uczuć. A ja kocham mojego Kota "cieleśnie" - kocham w nim to wszytko, co napisałam w wierszu, i co przeminie, i co jest jednorazowe, unikatowe, i dlatego ma taką wielką, ogromną wartość. Pozdrawiam ciepło.
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Po takim komentarzu wnioskuję, że to Ty nie masz siły biegać po swoich długich wierszach? Odpozdrawiam.
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję bardzo, Waldemarze, miło mi ogromnie. :) Miłego wieczoru niedzielnego.
Oxyvia Opublikowano 14 Stycznia 2018 Autor Zgłoś Opublikowano 14 Stycznia 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. No1 Żebyś wiedział, jaki Kot dzisiaj jest miluśmy i przytulaśny! :))) Dziękuję za miły komentarz, Bolku. Pozdrawiam ciepło, chociaż za oknami mróz. :)
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się