Pożegnanie jesieni

[Maciej_Jackiewicz]

Niewyraźnym świtem

odwrócony księżyc

chyba się dziś gniewa

bo tak wolno zachodzi

 

na czarnym niebie

jak zawsze gasną gwiazdy

niewyspany kot ziewa

wraz z nocną strażą

 

tramwaj jak łódka brodzi

po cyfrach z rozkładu jazdy

betonowe bloki jeszcze śpią

otulone gęstą mgłą

 

ptaków już nie słyszę

odleciały w dalekie strony

w szarość przemieniony

oglądam mały świat

 

znów o rok starszą twarzą

koniec listopada

blade słońce wiersz pisze

z kropli deszczu strofy układa

 

[Oxyvia]

Nastrojowo i melancholijnie. Ładne obrazki jesieni.

[Maciej_Jackiewicz]

dziękuję Oxyvio Asiu

[Bożena Tatara - Paszko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie podoba mi się to oglądanie świata twarzą.

 

A gdyby tak za pisać:

w szarość przemieniony

oglądam mały świat

 

znów o rok starszy

koniec listopada

to zgadzałoby się i z tym, że Pl jest starszy, świat jest starszy i listopad też .

Poza tym podoba mi się wiersz.

[Deonix_]

Podoba mi się obrazowanie w tym wierszu,

choć osobiście pokusiłabym się o jakieś wygładzenia warsztatowe :)

 

Pozdrawiam :)