Czysta chemia

[beta_b]

To takie proste 

odchodzisz 

bo twoja przysadka 

nie produkuje wazopresyny.

Nie wstrzykniemy jej

mimo gorących nocy

przyjemnych poranków

przyjacielskich popołudni

dni radosnych i spełnionych.

Mój mózg ma nadprodukcję 

która trafia do każdej komórki

próbuję nadmiar wylać oczami.

Czysta chemia. Zero miłości.

 

 

Edytowane 26 Listopada 2017 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Maciej_Jackiewicz]

bardzo naukowy obraz w poezji

zatrzymał mnie

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Maćku,

hołduję wersji „odpowiedzi dają spokój”. Dzięki za zatrzymanie. 

bb

[jan_komułzykant]

 nie mam za dużo do powiedzenia

bo chemia jest ważna, ale to zbyt mało, żeby dłużej przetrwać. Chyba osobisty wiersz, więc nie będę się wymądrzał.

Niech wymądrza się Odbiorca. Powodzenia.

:) Pozdrawiam.

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Janku,

to jeden z lepszych wierszy, które napisałam. Nie umiem wytłumaczyć, skąd mam takie przekonanie.

 

Nie chodzi o odbiorcę osobistego a o przekonanie że tak może być.

Zakochanie, depresja, euforia, tęsknota - są  reprezentowane przez poziom hormonów. Czujesz podniecenie dedykowane konkretnej osobie ale i bez tego stan występuje. Jakość w ciele.

Ten tryb myślenia prowadzi / (wywodzi się?) do/z samoświadomości.  

W tym konkretnym wypadku rozumienie ułatwia rozstanie.

A dlaczego by nie? 

Dzięki za uwagę,

bb

Edytowane 26 Listopada 2017 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Krzysic4 czarno bialym]

chirurgiczny skalpel

przecina powłoki

krew do miski ścieka

znajome Y 

wątroba serce nerka

paradoks 

jest ciało 

lecz nie ma człowieka 

 

 

Tak to jakoś odbieram 

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Marcinie,

wiem że romantyzm i człowieczeństwo brzmi lepiej.

Ale znasz siebie. Mogę mieć rację? (choć się wcale na nią nie upieram).

[Krzysic4 czarno bialym]

No wlasnie czy jestemy jedynie zbiorem płynów ustrojowych czy też czymś więcej?  

Podobno cielak wie że jest sprzedany na rzeź i płacze.

[beta_b]

Wazopresyna odpowiada za monogamię.

Cierpienia pokoleń zapisane są w genach. Pamięć genów.

[egzegeta]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 Szanowna beta_b

W wierszu wszystko może się dziać, a najpiękniej, gdy "fakty" wyrwane są z bajki:)

Odnośnie do wazopresyny - nie znałem tego słowa, ale od czego jest wiki;

teraz już wiem - hormon "wierności".

Wiersz zaczyna się -To takie proste

- jak wyżej napisałem,

w wierszu może być proste, bo w życiu niezupełnie.

Jeśli mężczyzna po upojnych nocach odchodzi od pani Krysi - to ma mało wazopresyny,

ale gdy spotka Basię i bez szałowych przeżyć życia poza Basią nie widzi, nie odstępuje jej na krok,

to co...ma za dużo wazopresyny??

To nie wina braku czy nadmiaru wazopresyny, to osobowość, kobiecość, sexapil i inne czynniki decydują

czy osobnik męski odchodzi czy zostaje.

Piszesz: - W tym konkretnym wypadku rozumienie ułatwia rozstanie.

No, nie bardzo sobie wyobrażam dziewczyny, która ma zamiar zrobić sobie coś złego z powodu porzucenia przez chłopaka,

ale znajdzie się mądry i powie jej: - Słuchaj, to nie jego wina, on ma niski poziom wazopresyny.

I co, dziewczyna odstępuje od złych zamiarów?

Bo nie wiedziała, że to chemia, że to wazopresyna??

I już jest spokojna, bo zrozumiała przyczynę?

 

Oj, nie byłoby na świecie nieszczęśliwych miłości, zawodów miłosnych etc. bo każdy podchodziłby "na zimno"

wiedząc, że to nie jej/jego wina.

Poza tym piszesz: - Nie wstrzykniemy jej

oczywiście w wierszu tak może być, ale medycyna robi tak szalone postępy, że niebawem będzie można wstrzyknąć wazopresynę i wtedy już nikt nikogo nie będzie zdradzał, opuszczał, wierność do grobowej deski się spełni.

Tyle mojego mentorskiego :) 

I jeszcze raz podkreślam, wiersz owszem, taki może być, bo to wiersz, fikcja literacka,

ale skoro w komentarzu piszesz o rozumieniu, które ułatwia rozstanie, to już musiałem zabrać głos;

głos techniczny, bo z humanistycznej wiedzy byłem raczej cienki:( 

 

Pozdrawiam

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Egzegeto,

czuję, że wzbudziłam w Tobie emocje. Może wiersz Ci się nie podobać; jest prosty, bez przenośni, kolorów, podkładu.

Ale nie pasuje Ci interpretacja relacji i roli uczuć w kontekście biochemicznym. 

To moje. Możesz mieć swoją wizję. Ja nie pcham drzwi na siłę.

 

Piszę z komórki a to nie wygodne, żeby odnieść się do kolejnyvh ustępów. Jeśli potrzebujesz, daj znać. 

bb

 

[beta_b]

Ciekawe dla mnie, że mam reakcje męskiej części orga.

Nie chce wkładać kija w mrowisko - ale w sumie czemu treść to fikcja?

bb

[Bolesław_Pączyński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobry wiersz taki prawdziwy i smutny zarazem . Nasz organizm płata nam nieraz bardzo przykre niespodzianki i pomimo tej najnowszej medycyny nie wszystko jeszcze można, niestety.

Z pozdrowieniem.

 

[Deonix_]

Miłości nie ma, jest tylko biochemia- chciałoby się rzec.

Bardzo lubię wiersze nawiązujące do nauk przyrodniczych,

ale nie ukrywam, że przygnałam tu też trzymać parytety :D

 

Rzeczywiście istnieje związek pomiędzy wazopresyną,

a monogamią.

 

Dla zainteresowanych tą tematyką podaję linka do artykułu,

który dużo wyjaśnia :)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Serdeczności :))

 

 

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

może tak być, oczywiście. Dwoje dorosłych ludzi, wolna wola itd. – rozumiem. I trwa to zapewne już od jaskiń, z tym, że o wazopresynie i jej oddziaływaniu wiemy pewnie ( nie sprawdzałem od kiedy) dopiero od niedawna. 

I tu mi się wykiełkowała była taka trochę przerażająca wizja, bo za chwilę się okaże, że mąż powie żonie (lub odwrotnie), że zatrzymała go/ją sexretarka/sexretarz do rana , bo niestety (sam/a nie kontroluje tego i wyrozumiałość obojga przekroczy tzw. Ludzkie Pojecie, jakby facio/facia mieli dysortografię, albo inny tego rodzaju idiotyzm, który ja (ze swoim adhd) musiałem sobie „wsadzić” jak wioślarze u piratów kołek - między zęby i usiedzieć na d całe 45 minut, tysiące razy, w całej mojej bezsensownej edukacji ;)))

 

Przeczytałem też wypowiedź egzegety i w wielu sprawach się zgadzam. Człowieczeństwo się zdewaluowało, a raczej zostało do tego zepchnięte. Człowiek jest dziś towarem lub hodowlanym zwierzęciem. Tzn. nie do końca – próbuje się to robić od dawna i część się temu poddaje, ale to tylko kwestia czasu, kiedy będzie się nas łączyć w celach reprodukcyjnych,

żeby wyhodować konkretne modele „człowieków” do konkretnych zadań, z tzw. służebną rolą wobec  …………

(odpowiednie wpisać lub skreślić)

Przepraszam beto, chyba za daleko mi się odjechało z ta dedukcją, ale jak widzisz, to chyba jednak Twój wiersz na to wpłynął   :)

do następnego czytania

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bolesławie,

z pozycji ego - jest przykra odmienność potrzeb. Ale z perspektywy przetrwania gatunku-niekoniecznie. Dziękuję za uwagę. bb

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trochę się pośmiałam, trochę pomyślałam; zmieniają się standardy i oceny sytuacji.

100 lat temu singielka była starą panną, dziś nie. Odniesień możemy wiele. Chodzi o spojrzenie.

Tekst ociera się o naturalizm. W poezji szczególnie - nie tego ludzie szukają. Ja nie szukam sensacji ale różnych punktów widzenia. 

Pozdrawiam Janku.

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Deonix_,

uwielbiam damską solidarność :D

Wołaj! - jak trzeba będzie wdziać zbroję. ;D

bb

[Alicja_Wysocka]

Jeszcze trochę i farmacja zrobi nam wszystko w tabletkach, 

coś jak D3 słońce np

A za niedługi czas będzie tak:

 

Jak mogłeś  mi to zrobić, gdzie twoje sumienie?

- w aptece był remanent, nie mogłem kupić

 

Dyskusyjnie i ciekawo, Beto :)

 

 

 

 

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jak mogłeś to zrobić

gdzie twoje sumienie?

- W aptece remanent

co z resztą - to nie wiem.

 

Dziękuję Wróżko za obecność i damskie wsparcie ;D

bb