ławka

[Joachim Burbank]

oparcie
siedzisko
więcej nic
kilka desek
niedbale pomalowanych
podpiera plecy
stoi
zapomniana
na skraju parku

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - ja bym to tak widział  Joachimie 

 

daleko w parku liśćmi pokryta

czasem zniszczona

płacze i tęskni za tym co było

jak  było  cudownie

jak  rodziła miłości  które

alejkami  chodziły   i tak dalej... 

                                                                                                                                              pozd.

 

Edytowane 17 Listopada 2017 przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[Bożena Tatara - Paszko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Z całym szacunkiem...  ale wiersza tutaj - moim zdaniem - nie ma.

 

Edytowane 17 Listopada 2017 przez czytacz (wyświetl historię edycji)

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Joachimie tu tylko hasła zawarłeś. Gdyby nie tytuł wiersza, to krzesło też by mogło, ma takie same cechy, jak ławka. Ale zwróciłam uwagę na dwa ostatnie wersy:

"zapomniana
na skraju parku" Poza tym ławka to r. żeński, krzesło - r. nijaki.

Te dwa końcowe wersy rozjaśniły Twój przekaż. "Koniec zwieńczył dzieło"  Pozdrawiam. 

Poza tym - pomysł niezły i przebija z Twego wiersza ogromny smutek - złe traktowanie, lekceważenie często tez dotyka ludzi. :(((

[Joachim Burbank]

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję za sugestię!

@Bożena Tatara - Paszko co racja, to racja!

@Justyna Adamczewska dzięki za szczerość!