Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jeden c ałus skradł mi ktoś
Całkiem niezły z niego gość
Nie raz mile mile mnie dotyka
A za chwilę mi umyka
Kiedy siedzę na tapczanie
Sprawia całkiem miłe lanie
I chodź nie chce bym z nim spała
To dotyka mego ciała
Ciało lubi te dotyki bo ten chłopak jest dość dziki
Ma coś w sobie co mnie kręci
I do zabaw z nim mnie nęci
A że to buhaj , więc się go słucham
Znam miejsce w szyku i jest po krzyku
Jestem jedyna taka dziewczyna
O której buhaj nie zapomina
I kiedy znajdzie malutką chwilkę
To się zabawiam z nim odrobinkęsmile.gif

Opublikowano


Fenomenalna rymowanka- wyliczanaka.Bede sobie ja recytowac kiedy bedzie mi sie nudzilo

Mysle ze tylko jako taka rymowanke( z odrobina sarkazmu i ironi ) mozna by ja uznac, bo z tymi rymami czestochowskimi i banalnoscia napewno nie jako powazny wiersz.Zreszta autorka zapewne nie miala nawet tego na celu..

Pomysl bardzo mi sie podoba, tylko myslalam ze troche weselej sie rozwinie..

Kobieta podporzadkowana mezczyznie?O nie!!!!!!! ph34r.gif Nie daj mu sie kochana biggrin.gif ..Dorma ci to mowi

Pozdrawiam
Opublikowano

Widzę, że tu same kobitki, więc przegadać was nie przegadam,
wam to wszystko nie pasuje... tongue.gif

gdy mocno kochasz
serce dajesz
wiersze piszesz
kwiatki ślesz
błazna udajesz

a ona wredna, powie
- blee wink.gif

- to żart oczy wiscie, ale pewnie na mnie się rzuci masa podrażnionych kobiet z pretensjami, hehe smile.gifwink.gif

Pozdrawiam Was Kochane,
Kai Fist


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...