Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Podoba się wiersz.

Zastanawiam się jednak, czy ten człowiek w ostatnim wersie jest trafiony.

Skoro mowa o Tobie w pierwszym wersie, to niechby On został i w ostatnim,

bez uogólnienia.

Chociaż niekoniecznie, bo dobrze brzmi.

 

Ale jest i drugi aspekt;

Ubezpieczyć się można od drugiego człowieka, ale złego człowieka,

np. od złodzieja..?? 

Niezależnie od powyższego wiersz ma swój piękny, kobiecy wydźwięk.

Pozdrawiam

 

PS. To Podwiązuję - bym poprawił.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Egzegeto, 

pisząc tekst, myślałam od szczegółu do ogółu.

Raczej znam swoje reakcje, emocje i dbam o nie, ale bywa, że inna osoba świat wywraca (w dobrym, ale i w złym), wprowadza chaos w myśli i uczucia. Burzy spokój. I to ten punkt w wierszyku chciałam pokazać. 

Literówkę poprawiłam, 

dzięki za koment i czytanie, 

bb

Opublikowano

Szanowna bb

teraz, po Twoim komentarzu,  z lekka czuję się zdeprymowany;

gdybym wpadł na to, że to wiersz o Tobie, to przenigdy nie śmiałbym

sugerować jakiekolwiek zmiany.:)

Byłem przekonany, że to o jakiejś anonimowej PL-ce.:)

i że można jej coś zasugerować.

A tak to WRÓĆ - wszystko OK.

 

I podtrzymuję pierwotne zdanie - wiersz dobry, zakochany.

Pozdrawiam serdecznie

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Szanowny egzegeto :D

przepraszam że swoim komentarzem wprawiłam Cię w zakłopotanie. Nie miałam takiej intencji.
Ba, jestem za tępa na towarzyskie i emocjonalne niuanse, i tu weź proszę poprawkę. 

Specjalizuję się w sobie, ale trudno wstawiać * pod tekstem.
Przeglądam ścieżki, które w danej chwili się utworzyły pod strzechą (włosów), i z tego powstaje tekst. Czasami chwilę później spojrzenie mi się zmienia, ale na udrękę odbiorcy - raczej owej chwili nie prostuję. 

Z racji że więcej nie wiem, niż wiem - chętnie przyjmuję sugestie i propozycje zmian. Różny jest tego efekt, ale zawsze przemyślę stosownie. 

Nadal tkwię w podziwie dla Twojego tekstu o jednie (mimo rozpadu).

bb

Opublikowano

Nie na wszystko mamy wpływ

i nie wszystkie reakcje są zależne od naszej woli,

stąd zdarzają się takie zachwiania homeostazy,

które nie do końca potrafimy zrozumieć, wyjaśnić,

nie wspomnę już o objęciu nad nimi kontroli.

 

Pomysłowy wiersz :)

 

Pozdrawiam :))

Opublikowano

Fajny wiersz, trochę humorystyczny i autoironiczny. :)

Bardzo dobra metafora ogródka z uczuciami.

Przypomniała mi się taka piosenka:

 

Kuba Sienkiewicz

 

Wytrąciłaś mnie z równowagi

 

Ra-ta-tam, ta-ta-tam, ta, ta-ta-ta-ta-tam
Ta-ra-ra-ra-ram, ta-ra-ram

Byłem jeden, okrągły, miałem wszystko na twarzy
Byłem chętny i czuły, miałem o czym pomarzyć
Byłem pełen równości, byłem górą powagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi

REF.:Ra-ta-tam, ta-ta-tam, ta,ta-ta-ta-ta-tam
wytrąciłaś mnie z równowagi

Świat był piękny i pusty a ja w porównaniu
Byłem prosty, gotowy na każde spotkanie
Świat był drzwiami słabości i ścianą odwagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi

REF.:RA-ta-tam...

Lampa stała na stole, włosy rosły na głowie
Buty spały na szafie, młodzi pili na zdrowie
Jedni mieli pretensje, drudzy mieli uwagi
Wytrąciłaś mnie z równowagi

REF.:RA-ta-tam...

Jedno życie w pamięci, drugie życie na zdjęciach
Czasem kropla na głowę, byle nigdy nie cegła
Z jednej strony coś głaszcze, z drugiej strony coś wali
A Ty mnie wytrąciłaś z równowagi

REF.:RA-ta-tam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Teraz ja będę marzył o posiadaniu takiego głosu, który robi bałagan w uczesanych myślach PL-ki, a Autorkę poproszę o zrobienie porządku z interpunkcją, bo są luki, a ma być look.

A jeśli chodzi o ubezpieczenie, to nie ma 100%-owych polis. Zawsze trzeba uwzględnić tzw. udział własny. W miłości też.

PL-ce nie grozi. Jeśli dzwoni, to kocha.  Chyba.  Też nie wiem.

W związku z powyższym, na tytułową niepewność zaordynowałbym M.

Grechutę, w załączeniu.

Pozdrawiam pewnie :)

s

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Opublikowano

Z leciutkim uśmiechem, ale i autodystansem do tego czego peelka nie jest w stanie do końca pojąć a zarazem i kontrolować.

Nie jesteśmy maszyną liczącą i nie wszystko da się kontrolować czy zaprogramować. W świecie komputerów, ten głos zostałby okrzyknięty wirusem.
Metafora z ogródkiem hormonalno-uczuciowym fajna.
Pozdrawiam, BBA :)

Opublikowano (edytowane)

Oxywio, Kocie i inni moi mili, 

trochę mi wstyd, ale się przyznam. 

Przeczytałam tekst, i mimo różnych ocen i polubień - przestał mi się podobać.

Może to być odebrane jako brak szacunku czy zawracanie głowy.  Ale tak nie jest. I wszystkich przepraszam.

Z grubsza się zgadzam, że metafora fajna, i ocena PL trafna, ale sam wierszyk jest hmm... kanciasty. Nie chcę go kasować i nie chcę się odwracać bokiem. 
Rozwałkuję ciasto i ulepię jeszcze raz. 

 

Trochę dziś mała dziewczynka / z wy/rzutem hormonalnym ;)

 

PS Amoże ktoś pomysł wykorzysta i napisze po swojemu wg założeń? 

 

Oglaszam konkurs: w nagrodę butelka domowego wina (moje domowe, nie dla smakoszy bo średnio udane ale zdrowe: tylko winogrona i cukier) 

Edytowane przez beta_bez_alfy (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jest kapitanie, zmiany zaszły, ale całość lepiej do kosza. 

Dokładnie jak ja. Ale tu miłość się pojawiła w komencie, a wierszyk myślałam szerzej.

Czasami jak ludzie Ci zajdą za skórę 

hormony strzelają nie tylko w górę
i nie wiem czy tylko z miłości... ;D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Świat znika w oczach  Wraz z nim rozumy  Na łysych zboczach  Zasiadły tłumy.   Dyskusja się wznosi o całym tym miejscu  Jakoby skały łyse brudziły w obejściu  Lecz tłum się zrywa i srogo im przeczy  Że zieleń wznosząc naturę zniweczy. Krzyk, ryk, płacz słychać stały: „Niech zieleń obrodzi te łyse skały; Upiększy je, doda kolorytu  Dumą nam będą od świtu do świtu” Tłum znów kurz wznosi, chce wstrzymać zielonych  Niestety, unika rzeczy nieuniknionych  Gdyż skał majestat i wielkość ich cała  Tysiące lat historii i pamięć ich ciała  Ulatuje jak marny żywot człowieczy  Pomimo śmierci, w pamięci ostały.   Zieleń szybko przeszła do rzeczy  Gdzie okiem sięgnąć zielone już skały. Kłos prawdy ścięty, acz zasiany - wróci, Lecz czy człowiek coś o nim zanuci?
    • @violetta   I tak robię swoje, słowem: w głębokim poważaniu mam rozporządzenia Świętej Unii Europejskiej - mówię bez ironii, dajmy taki przykład: jeśli kupuję soki owocowe - od razu odkręcam i wyrywam nakrętki, pijąc z butelki - nakrętka może zniszczyć usta, a nalewając do szklanki, to: przez nakrętkę można rozlać sok na stole, jak pani widzi: sama destrukcja - jest ona również charakterystyczna dla czarnej mafii - kościoła.
    • Wiersz jest pięknie napisany, a co do meritum, jak komuś udało się przeżyć miłość, może uważać inaczej. Pozdrawiam. 
    • @Sylwester_Lasota   Dziękuję, a gdyby pan był zainteresowany, to: serdecznie zapraszam na mój wiersz pod tytułem - "Roma" - napisałem ten wiersz jakąś godzinę temu i bez żadnego szlifu - poddaję mój wiersz pod krytykę (nigdy nie wolno stosować samokrytyki - to negatywna energia stworzona przez ideologię - pedagogikę wstydu) tutejszej publiczności i z jasnej góry dziękuję...   Łukasz Jasiński 
    • Roma*   I na tym: uduchowionym - fortepianie rustykalna nuta zadźwięczała jak ciche skrzydła motyla, melodia, melodyjnie, melodia - nieprzerwanie   gra: gama w ramie solmizacyjna - instrumentalnie: bem, bemole, bem, des, es, ges i per i per i per - centyla, śmiercionośnie: mimowolnie - esencjonalnie,   ooo, promienista, ooo i ooo, rzeczywista - gwiazdo, mi, otwórz, mi, głębokimi skrzydłami głębokie ciastko - gniazdo...   *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (maj 2025)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...