Muzyka tych, co minęli

[befana_di_campi]

Umarli  poeci.
Ucichli trubadurzy.
Za grań Giewontu
przechodzący gęślarze –

 

rajscy anieli.

 

Śmierć czyli Nowe
Życie zręcznie przebiera
po skrzypiec gałązeczkach. Po
strunie - - -

serca ugodzonego Boga strzałą
strzelistą

 

Przeto ślizga się smyczek
violi d’amore. Smyk
wiolonczeli zimą zbrązowiały.

 

Lecą iskierki i sypią ogniki
nutek. Basetla akuratnie pozamykana
na wszystkie wioliny zielenią

pączkuje. Wibrująca choreografia
gitar. Świeży zapach jabłek-czyneli
Pęknięte lutnie jezior
melodii oddechem wzbierane.

 

Las srebrnostrunych harf.

 

Zagajniki fletów rozkląskanych.

 

Cymbałków w powietrze klaskanie.

 

Dym fiołkowy
ofiarnej mgły zagłusza chorałów
świetlne organy. I jeszcze srebrne
cytry źródełko szczebioce.

 

Trąbki i fanfary
hejnałem tubę do snu kołyszą -
ten grom złowrogi. Bo wszak
nie pora na Sąd Ostateczny.

 

Lecz gong zachodu jęknął
rozmigotaną purpurą. Obwieściwszy

kolejny odmarsz. Prosto do
nieba
aniołów - - -

 

Umarłych poetów.
Zgasłych trubadurów.
Grań Giewontu
przekraczających gęślarzy.  
 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ażurowy wiersz, b. dobry. Muzyka trubadurów, poezja, śpiew instrumentów. Wspaniałe słownictwo. Pozdrawiam, z szacunkiem, dla Ciebie, Poetko, Justyna. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 31 Października 2017 przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

   To mi się bardzo podoba.

 

                                                                                              pozdrawiam

[befana_di_campi]

:)