Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a Ona biegła
przez katedrę ogrodu
na wzniosłości czasu i przestrzeni
obok świata

w sukience z duchów
światła cienia wiatru
snuła arię życia w rytm
owadów i traw

i tak dała mi zapomnieć
odetchnąć wreszcie – wpół do pustki
na przedpolu zamętu

Opublikowano

Podoba mi się śmiały szkic tego ruchu, biegu. Natomiast nie podoba mi się wrażenie układu z klocków zbyt mało sugestywnych emocjonalnie. Z przestrzeni robi się bałagan w mozaice.

"wpół do pustki /na przedpolu zamętu" - odtąd przebudowałbym to co powyżej równie konsekwentnie :)

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...