Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy w filozofii wnikam czasem zręby,

rozliczne szczęścia wskazując znamiona

ONA w uśmiechu pokazuje zęby:

 - romantyk z ciebie ,SZCZĘSCIE TO MAMONA.

   

Szczęście odmierzać chcesz  pieniądzem?

Chyba żartujesz, no przyznaj, proszę,

te sny, marzenia, radości, żądze

tak pospolicie zmieniasz na grosze?

 

Łzy szczęścia matki, kiedy ją wzruszy

płacz noworodka, gdy tuli główkę,

ty tak bez czucia, ty tak bez duszy

wprost przerachować chcesz  na gotówkę?

 

Tę radość życia, ufność bez lęku,

tych  młodych twarzy uśmiech dziewiczy

tylko z ołówkiem i kartką w ręku

można zwyczajnie na szmal przeliczyć?

 

Szczęście mężczyzny, gdy mu łaskawy

los z bram niebytu zwrócił  kobietę,

którą ukochał, ty  -  dla zabawy

chcesz na  brzęczącą zmienić monetę?

 

Czymże się stajesz, robakiem, gadem,

patrzże  jak duszy wciąż ci ubywa,

 człekopodobna stworo z żrącym jadem ,

masz tu srebrnika – i bądź szczęśliwa!

 

I tak straciłem ładną dziewczynę.

Moja to wina? Szukam wymówki,

w końcu znalazłem straty przyczynę,

cóż, widać miałem mało gotówki.

Opublikowano

Witaj -  nie dziwie się tym żalą - wiersz ma poziom - lekko się czyta.

                                                                                                                                                                            pozd..

Opublikowano (edytowane)

Dzięki niej możesz być filantropem 

wspierać hospicjum, nowe badania

a przy tym w golfa grać co sobotę 

więc zamiast płakać zmieniaj robotę

 

Dziewczę powróci i zaszczebiota

"zawsze kochałam ciebie mój miły"

lecz ty jej powiesz "eh co za szkoda

bo mą kochanką pieniądz robota 

 

 

Edytowane przez Marcin_Krzysica (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97   różę trzymałbym w zębach :)
    • @Migrena Stworzyłeś znowu coś niezwykłego – tekst, który oddycha melancholią, ale nie jest przytłaczający. Przeciwnie – ma w sobie dziwną, gorzką mądrość. Pewne obrazy bardzo mnie poruszyły: "Liście spadają nie dlatego, że wiatr, ale że już nie mają komu świecić" – to zdanie ma w sobie taką delikatną prawdę o tym, jak wiele rzeczy kończy się nie przez zewnętrzną siłę, ale przez wewnętrzne wyczerpanie sensu, "Ziemia oddycha przez wosk" – metafora cmentarza jako żywego organizmu pamięci jest przepiękna i niepokojąca zarazem. A to zakończenie – "wszystko, co kochamy, musi najpierw zardzewieć w świetle, żeby błyszczeć w pamięci" – to jest sedno jesieni jako stanu duszy, nie tylko pory roku. Gęstość metafor tworzy atmosferę przesycenia, jakby jesień faktycznie była zbyt bogata w znaczenia. To piękny wiersz!  
    • @Wiesław J.K.Bardzo dziękuję! 
    • @Migrena

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ciekawa jestem, jak byś w tańcu poradził sobie z różą? :)))) Pozdrawiam. 
    • @Wiesław J.K. Wedle mitologii lovecraftowskiej ghoule żyją w podziemiach cmentarzy na granicy naszego świata a krainy snu Sola-Nyl. Są dawnymi ludźmi, którzy na własne życzenie pragnęli stać się ghoulami by zyskać nieśmiertelność.  Żywią się ciałami z cmentarzy ale czasami gdy są mocno wygłodniałe nie pogardzą też świeżą zdobyczą. Nie naruszają jednak zbyt często granicy naszego świata. A do krainy snów nie mogą wejść ze względu na to że są nieczyste i przebiegłe. Są bardzo inteligentne i przebiegłe. Kolekcjonują ludzkie kości i czaszki by wykorzystywać je do magicznych i nekromanckich rytuałów. Czcą świętą Yibb-Tsll - przedwieczną boginię mądrości i Mordiggiana czyli śmierć.  Dusze ludzi odchodzą na wieczność do Krainy Snu.  Do białego miasta portowego cudownego Celephais gdzie żyją po wieczność w dostatku i szczęściu i nie muszą już dbać o cokolwiek.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...